چکیده:
پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثربخشی آموزش مسائل دینی بر رضایت زناشویی زوجین فرهنگی شهرستان بجنورد انجام گرفت. در این مطالعه از طرح تجربی پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترلاستفاده شده و جامعهی آماری تحقیق، زوجینی فرهنگی که 5 سال از ازدواج آنها میگذشت، بود. گروه نمونه شامل 24 زوج بود که واجد شرایط 1- ازدواج اول زوجین باشد، 2-تحت روشهای دیگر مشاوره قرار نداشته باشند و 3- تاکنون اقدامی در جهت طلاق گرفتن انجام نداده باشند، بود. این 24 زوج بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابتدا پیشآزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس برنامهی آموزشی به مدت 8 جلسه برای زوجهای گروه آزمایش اجرا گردید و در پایان یک هفته بعد از اتمام برنامه آموزشی، از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. در این تحقیق آزمون t برای مقایسهی میانگینهای پیشآزمون دو گروه گرفته شد. سپس دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مسائل دینی موجب افزایش سطح رضایت زناشویی در زوجها میگردد و بیانگر آن است که توجه به فرهنگ در برنامهی آموزش خانواده موجب بهبود تاثیرپذیری برنامههای آموزشی میگردد.
This study aimed at determining the effectiveness of religious education on marital satisfaction among Bodjnoord Cultural Couples. The Experimental design with pretest, posttest, and control group was used. The population were (34 couples) with following features ; those who had married for at least 5 years ; or it included their first marriage ; the other methods had not been consulted for them; no action had been done in order to get a divorce. These criteria were employed and produced 24 pairs randomly assigned to experimental and control groups. Both groups were tested, before the start of the training program, for 8 sessions for the couples and their families; after a week of training, both groups were tested. In this study, pre-test, and t-test were employed for comparison of the two groups, the data were analyzed by employing Analysis of Covariance (ANCOVA). The results showed that higher levels of marital satisfaction and religious education (in 2014) were used in the pairs. And, it also showed that the cultural training enhances the effectiveness of training programs in the family.
خلاصه ماشینی:
نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مسائل دینی موجب افزایش سطح رضایت زناشویی در زوج ها میگردد و بیانگر آن است که توجه به فرهنگ در برنامه ی آموزش خانواده موجب بهبود تاثیرپذیری برنامه های آموزشی میگردد.
بنابراین با توجه به اهمیت در نظر گرفتن فرهنگ جامعه در آموزش های خانواده ، هدف اصلی این تحقیق تعیین اثربخشی آموزه های دینی بر افزایش رضایت زناشویی زوجین است .
اما کاهش میزان ازدواج و افزایش فروپاشی خانواده و پیش درآمد آن یعنی نارسایی در روابط زوجین و کاهش رضایت آنها از زندگی زناشویی را چگونه میتوان تفسیر کرد؟ از منظر روانشناسی اسلام که از خط سیر آیه های قرآن حرکت علمی آغاز شده و با الهام از مفاهیم آسمانی و با واقع بینی مطالعات و تحلیل ها صورت میگیرد(دانش ،١٣٨٢)، یکی از اهداف مهم ازدواج رضایت در روابط زناشویی و یا تعبیر قرآنی آن ، آرامش یافتن در کنار یکدیگر٢ است .
ه - بنتن و جرالد(١٩٨٧) با تمرکز بر روی مشکلاتی که درمانگران خانواده نوعا با طبقه ی متوسط و فرهنگ غالب دارند، تکنیک های متناسب با فرهنگ و ادراکات فرهنگی را مناسب یافته و 1 Morris , Ting Lee 2 Bhugra & De Silva 3 Abu Baker 4 Daneshpour تکنیک های سنتی را با توجه به ملاحظات فرهنگی تعدیل نموده و از آن در خانواده درمانی استفاده کرده اند.
ب - دانش (١٣٨٢) در پژوهشی تاثیر زوج درمانگری اسلامی(با تاکید بر خودشناسی(تمرین مهارتهای ایمانی )) بر سازگاری زناشویی را بر روی ١٤ زوج دارای اختلاف مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی دانشگاه شهید بهشتی تهران انجام داد.