چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة سبکهای فرزندپروری با خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع پس رویدادی است . جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع سوم دبیرستانهای شهر همدان در سال تحصیلی ٩٠-٨٩ تشکیل دادند. نمونه آماری ٤٠٠ نفر بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامة محیط خانوادگی شیفر و پرسشنامه خودکارآمدی شرر استفاده شد. همچنین معدل ترم اول دانش آموزان در سال تحصیلی ٩٠-٨٩ ملاک تعیین پیشرفت تحصیلی آنان قرار گرفت . به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری تی برای مقایسه میانگینها، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و کای اسکویر استفاده شد. یافته ها نشان دادند که میان سبکهای فرزندپروری با خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطة معنادار وجود دارد. همچنین یافته ها حاکی از معنادار بودن رابطة خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی است . میان دانش آموزان دختر و پسر نیز از نظر خودکارآمدی تفاوت معنادار مشاهده شد. میان سطح تحصیلات والدین و سبکهای فرزندپروری رابطة معناداری مشاهده نشد. لذا از آنجایی که یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار میان شیوههای فرزندپروری و خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی است ، ارائه آموزشهای لازم به والدین برای رابطه بهترو موثرتر با فرزندان ضرورتی موکد است .
خلاصه ماشینی:
لذا از آنجایی که یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار میان شیوههای فرزندپروری و خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی است ، ارائه آموزشهای لازم به والدین برای رابطه بهترو مؤثرتر با فرزندان ضرورتی مؤکد است .
همچنین یافته های پژوهشی احمدیان (١٣٨٤) نشان داد که خودکارآمدی دانش آموزان با توجه به سبکهای فرزندپروری آنها متفاوت است .
یافته های پژوهش از آنجایی که پرسشنامه محیط خانوادگی شیفر دو بعد کنترل –آزادی و گرمی - سردی را مورد بررسی قرار می دهد، جدول شماره ١ میانگین و انحراف استاندارد سبکهای فرزندپروری در ابعاد کنترل -آزادی و گرمی –سردی ، و میانگین و انحراف استاندارد خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی در نمونه کل را نشان می دهد.
بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای فرزندپروری با خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر شهر همدان در سال تحصیلی ٩٠-٨٩ انجام گرفت .
پیرامون فرضیة اول : در این پژوهش نتایج تحلیل واریانس نشان داد که خودکارآمدی دانش آموزان با توجه به سبکهای فرزندپروری آنها متفاوت است .
Pintrich & De Groot دانش آموزانی که دارای خودکارآمدی بالایی هستند بیشتر احتمال دارد که از راهبردهای خودگردانی استفاده کنند و به طور معنادار نمره های بالاتری کسب می کنند و در انجام دادن تکالیف درسی بهتر عمل می کنند.
The effects of maternal parenting style and religious commitment on self-regulation, academic achievement, and risk behavior among African-American parochial college students.
The Relationships between perceived parenting style, academic self- efficacy, and college adjustment of freshman engineering students.