چکیده:
یکی از نویسندگان بزرگ فرانسوی نیمه اول قرن بیستم که با ادبیات شرق،به ویژه با ادبیات فارسی ،آشنا بوده و از آن تاثیر پذیرفته موریس بارس است . گرایش به این نوع هنر و ادبیات از دوران کودکی او و از همان زمانی که با صندوقچه های منقش به مینیاتورهای ایرانی ، باغ و چمن ،گل و بلبل ، نرگس و سنبل ،...بازی می کرد، دردل و جان او ریشه می دواند. در جوانی ، این خواهش درونی دراو بیدارمی شود و او را به خواندن آثاربزرگانادب فارسی تشویق می کند. سال های اول قرن بیستم دوره توجه دوباره فرانسویان به هنر ایرانی و،هم زمان با آن، رویکرد آنها به ادبیات فارسی است ؛ در نتیجه ، شمار بسیار زیادی کتاب، از جمله ترجمه ها، جنگ های ادبی ، نقدها ومقاله هایادبی در این زمینه چاپ و در محافل ادبی و روشنفکری فرانسه منتشرمی شود. از طرفی ، دوستی بارس با نویسندگان و شاعرانی چون آنا دو نوآی،شاهزاده خانم بیبسکو، هانری دو رنیه ، که باادبیات فارسی آشنا بودند، و نیز رابطه او با شرقشناسان مشهورآن زمان، به او این امکان رامی دهدتا هر چه بیشتر و عمیق تر باآثارشاعران بزرگ فارسی زبان واز همه مهم تر، با سعدیآشنا شود. درسالهای پس از جنگ جهانی اول که بارس کم کم از نوشته هایسیاسی و میهن پرستانه فاصله می گیرد و مصمم به نوشتن آثار ادبی محض می شود، اندوخته هایذهنی او از شیخ شیراز و از دیگر بزرگان ادب فارسی به کمک اومی آید؛ او که بارهاگل های گلستان سعدی را بوییده و موسیقی عرفانی بوستان را شنیده است به ندای درونی دیرین خود پاسخ می گوید: برای «فسحت » عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز پیام نگار نویسنده: akhanyab@yahoo.frخاطر خود باغی بر ساحل رود اورونت می سازد و«کنسرتی وصف ناپذیر»از شعرهای ایرانی در آن بر پامی کند، کنسرتی که الهامبخش آهنگ پس زمینه آن سروده هایسعدی است . در این مقاله ، سعی بر آن داریم تا ضمن بررسی چگونگی توجه بارس به ادبیات فارسی و به خصوص به آثار سعدی، تاثیر این شاعر ایرانی را بر نویسندهفرانسوی نشان دهیم
خلاصه ماشینی:
سال های اول قرن بیستم دوره توجه دوباره فرانسویان به هنر ایرانی و،هم زمان با آن، رویکرد آنها به ادبیات فارسی است ؛ در نتیجه ، شمار بسیار زیادی کتاب، از جمله ترجمه ها، جنگ های ادبی ، نقدها ومقاله هایادبی در این زمینه چاپ و در محافل ادبی و روشنفکری فرانسه منتشرمی شود.
درسالهای پس از جنگ جهانی اول که بارس کم کم از نوشته هایسیاسی و میهن پرستانه فاصله می گیرد و مصمم به نوشتن آثار ادبی محض می شود، اندوخته هایذهنی او از شیخ شیراز و از دیگر بزرگان ادب فارسی به کمک اومی آید؛ او که بارهاگل های گلستان سعدی را بوییده و موسیقی عرفانی بوستان را شنیده است به ندای درونی دیرین خود پاسخ می گوید: برای «فسحت » عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز پیام نگار نویسنده: akhanyab@yahoo.
Le Jardin des Roses, traduit par Franz Toussaint, préface de la Comtesse de Noailles, 1913 باب نهم بوستان،٤٢«در توبه و راه صواب »،است : زسودا و آشفتگی بر قدش برانداختم سنگی از مرقدش زهولم در آن جای تاریک تنگ بشورید حال و بگردید رنگ چو بازآمدم زان تغیر به هوش ز فرزند دلبندم آمد به گوش شب گور خواهی منور چو روز از این جا چراغ عمل برفروز گرت وحشت آمد ز تاریک جای بهش باش و با روشنایی در آی موریس بارس و سعدی در این قسمت اشاره ای می کنیم به کسانی که درگرایش وعلاقه بارس به مطالعه شعر فارسی وبه ویژه سعدینقش مؤثرداشته و این ذوق را در او تقویت کردهاند.