چکیده:
رابطه میان ادبیات و سایر هنرها از دیرباز وجود داشته و دارد، اما بررسی این رابطه به گونه ای هدفمند و آکادمیک صاحب نظران ادبیات تطبیقی را از سال های پایانی قرن بیستم به خود مشغول کرده و جایگاه آن در مطالعات میان رشته ای است که خود مطالعات نوپایی محسوب می شود. در مقاله حاضر، نگارنده با انتخاب یک اثر ادبی و یک تابلوی نقاشی ، می کوشد تا نشان دهد که چگونه دو اثر ادبی و هنری ، از دو مکتب ادبی ـ هنری متفاوت ، برای رسیدن به هدفی مشترک و بیانی واحد، قادر به هم پوشانی یکدیگر خواهند بود. یعنی متنی که تصویر می شود و تصویری که متن می گردد. برای این منظور رمان آسوموار١ زولا٢، اثر ناتورالیستی قرن نوزده با تابلوی نقاشی «اتوکش ها»، اثر ادگار دگا٣، هنرمند امپرسیونیست همان قرن ، از دیدگاه نظریه پردازان ادبیات تطبیقی ، به بحث و بررسی گذاشته خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
هم پوشانی ناتورالیسم در ادبیات و امپرسیونیسم در هنر ایلمیرا دادور چکیده رابطه میان ادبیات و سایر هنرها از دیرباز وجود داشته و دارد، اما بررسی این رابطه به گونه ای هدفمند و آکادمیک صاحب نظران ادبیات تطبیقی را از سال های پایانی قرن بیستم به خود مشغول کرده و جایگاه آن در مطالعات میان رشته ای است که خود مطالعات نوپایی محسوب می شود.
برای این منظور رمان آسوموار١ زولا٢، اثر ناتورالیستی قرن نوزده با تابلوی نقاشی «اتوکش ها»، اثر ادگار دگا٣، هنرمند امپرسیونیست همان قرن ، از دیدگاه نظریه پردازان ادبیات تطبیقی ، به بحث و بررسی گذاشته خواهد شد.
بررسی رمان آسوموار زولا و تابلوی اتوکش های دگا این فرصت را به ما ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1 Jean-Louis Haquette 2 Zeitgeist می دهد تا ببینیم چگونه می توان تجلی روح دوران را در نوشتار امیل زولا، پرچم دار مکتب ناتورالیسم فرانسه ، و تابلوی دگا، نقاش و پیکره ساز صاحب نام مکتب امپرسیونیسم ، یافت ؟ چرا می گوییم میان این دو اثر، گفتمانی خاموش برقرار است ؟ و چطور خواننده شاهد هم پوشانی این دو اثر خواهد بود؟ ٢.
به نظر می رسد که این تابلو در یک لحظه سریع کشیده شده باشد؛ اما این طور نیست و دگا زمان زیادی را برای خلق آن صرف کرده است .
در گذشته ، هنر نقاشی تصاویر زیادی از زنان را در اروپا عرضه کرده بود، اما در تمامی این تابلوها زنان آراسته ، پر ابهت و تزئین شده و تزئین کننده بودند؛ در حالی که تابلوی دگا نمایشگر یکی از واقعیت های اجتماعی عصر خود است : زنان کار.