چکیده:
زمینه: اهمال کاری، پدیدهای شایع به ویژه در زمینه تحصیلی است، که معمولا با تجارب ذهنی ناراحت کننده همراه است. اهمال کاری، صورتی شایع از شکست در خودتنظیمی شناخته می شود. هدف: هدف پژوهش حاضر، ساخت بسته آموزشی خودتنظیمی کاهش اهمال کاری تحصیلی و بررسی اثربخشی آن است. بسته آموزشی خودتنظیمی کاهش اهمال کاری تحصیلی، بر اساس مولفه های پیش بینی کننده اهمال کاری تحصیلی، نظر گروهی از روان شناسان، آموزگاران مقطع متوسطه، و پیشینه پژوهشی ساخته شد. روش: برای انجام این پژوهش از طریق نمونه گیری چند مرحله ای 66 دانشآموز دختر انتخاب شدند. از بین دبیرستان های دخترانه یکی از مناطق شهر تهران، یک مدرسه به تصادف انتخاب و دو کلاس به گروه کنترل و آزمایش واگذاری تصادفی شدند. برای بررسی اثربخشی بسته آموزشی دانشآموزان در هر دو گروه کنترل و آزمایش به پیش آزمون و پس آزمون، و آزمون پی گیری پاسخ دادند. یافته ها: آزمون تحلیل واریانس آمیخته اثربخشی بسته آموزشی خودتنظیمی کاهش اهمال کاری تحصیلی را در همه زیر مولفه های اهمال کاری تحصیلی به صورت معناداری نشان داد. بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه با یافته های پژوهش های قبلی همخوان است.
Background: procrastination is a common phenomenon particularly in academic settings that is usually accompanied with distressing mental experiences. It is recognized as a form of self regulatory failure.
Objective: the present paper aims to study development of a self regulation package for reducing academic procrastination and to evaluate its effectiveness. The package was developed based on the components psychologist and high school teachers and also the research literature.
Method: 66 female students were selected using the multistage sampling.
Conclusion: the findings of the present study were consistent with those of prior related researches.