چکیده:
رفع فقر و کاهش نابرابری از وظایف اصلی دولت به شمار می آید. دولت می تواند با ارائه خدمات عمومی از قبیل خدمات آموزشی وضع اقتصادی افراد را تغییر دهد و نقش مهمی در کاهش فقر و نابرابری ایفا نماید. آیا توزیع مخارج عمومی آموزش در ایران به نفع افراد فقیر و دهک های پایین جامعه صورت گرفته است؟ این مقاله به بررسی توزیع مخارج عمومی آموزش در ایران در سال 1386 می پردازد. روش تحلیل بکار رفته در این مقاله، رویکرد تحلیل وقوع منفعت است که شاید در ایران نخستین بار در این مقاله از آن استفاده شده است. برای بررسی سوال تحقیق منحنی تمرکز منفعت، منحنی لورنز درآمد، ضریب سوئیتس و ضریب جینی بکار گرفته شد. یافته های تحقیق نشان می دهند که در مقطع ابتدایی توزیع مخارج آموزش فزاینده است، یعنی گروه درآمدی فقیرتر سهم بیشتری از منافع حاصل از مخارج دولت را نسبت به گروه درآمدی ثروتمندتر دریافت نموده است. در مقطع راهنمایی، متوسطه و آموزش عالی این توزیع کاهنده است یعنی گروه درآمدی ثروتمندتر سهم بیشتری از منافع حاصل از مخارج دولت را نسبت به گروه درآمدی فقیرتر دریافت نموده است. در مجموع، توزیع مخارج عمومی آموزش در ایران کاهنده است، بنابراین پیشنهاد می شود موانع دسترسی افراد فقیر به خدمات آموزشی دولت شناسایی شده و مرتفع گردد تا راه های دسترسی این افراد به خدمات آموزشی هموار شود.
Eliminating of poverty and reducing of inequality are main functions of a government. Providing public services such as education، a government could change economic condition of its people and play important role in reducing poverty and inequality. This study evaluates the distribution of public spending in education sector in Iran in 2007. The benefit incidence analysis method is used in this research. In order to examine the hypothesis، concentration curve، income Lorenz curve and Gini and the Suits coefficients have been used. The results show that the distribution of primary level education spending is increasing. It means that the share of lower deciles is greater than top deciles of the population. In secondary & tertiary level، this distribution is decreasing، meaning that the upper deciles share of the education spending is greater than lower deciles. Overall، Distribution of public spending in education sector in Iran is decreasing. It is suggested to increase educational services accessibility for low income people all barriers should be identified and eliminated.
خلاصه ماشینی:
بنابراين ، هدف اين مقاله ارائه بازتاب روشني از چگونگي توزيع مخارج عمومي آموزش در ايران در سال ١٣٨٦ (با توجه به دسترسي به داده هاي خام زمان بررسي ) با استفاده از روش تحليل وقوع منفعت (BIA)١ است .
از اين رو، اين پرسش مطرح مي شود که آيا توزيع مخارج عمومي آموزش در ايران در سال ١٣٨٦ به نفع افراد فقير و دهک هاي پايين جامعه صورت گرفته است ؟ در بخش بعد به چارچوب نظري تحقيق و در بخش سوم به روش تحقيق مي پردازيم .
- مرتب کردن خانوارها يا افراد مطابق يک شاخص رفاه (درآمد يا هزينه ) و جمعي سازي اين خانوارها در دهک ها به منظور بررسي اثر توزيعي مخارج دولت يا بررسي توزيع يارانه ميان گروه ها - استخراج توزيع منافع از طريق ضرب ميانگين منفعت محاسبه شده در تعداد مصرف کنندگان از خدمات در هر گروه درآمدي براي توضيح روش ، چگونگي برآورد وقوع منفعت براي آموزش در زير ارائه شده است : Xj≡∑i41Eij. ESi ≡∑i41EEij. Si J 1,2,...
نتايج اين جدول نشان مي دهد از مجموع ٣٠ استان مورد بررسي در سال ١٣٨٦ تنها ٥ استان داراي توزيع فزاينده مخارج عمومي آموزش است و استان هاي ديگر داراي توزيعي کاهنده اند.
مقايسه منحني تمرکز منفعت و ضريب سوئيتس با منحني لورنز درآمد و ضريب جيني نشان مي دهد توزيع مخارج آموزش در دوره هاي آموزش عمومي و عالي نسبت به توزيع درآمد فزاينده است ، بنابراين فرضيه مطرح شده در بخش اول پژوهش در نمونه مورد بررسي رد مي شود.