چکیده:
سابقه و هدف: با توجه به شیوع گسترده چاقی در ایران و در سراسر جهان و افزایش عوارض و بیماریهای ناشی از آن، شناخت روشهای موثری که بتواند عوامل خطرزا و عوارض ناشی از آن را در افراد چاق کاهش دهد، می تواند کاربردهای بسیار مهمی از نظر بالینی داشته باشد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات 3 ماه تمرینهای مقاومتی پیشرونده، بر غلظت لپتین و اینترلوکین-6 در مردان چاق بود.
مواد و روشها: دریک کار آزمایی نیمه تجربی، 20 مرد چاق (30(BMI≥ 30-20 ساله از بین افراد داوطلب، انتخاب و به طور تصادفی، در 2 گروه تمرینهای مقاومتی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه تمرین مقاومتی، یک برنامه مقاومتی پیشرونده را که شامل 8 حرکت مقاومتی بود، 3 جلسه در هفته و به مدت سه ماه انجام دادند. 5 میلی لیتر خون پس از 14-12 ساعت ناشتایی شبانه، در دو مرحله پیش از آزمون و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از ورید آنتی کیوبیتال برای سنجش غلظتهای لپتین و اینترلوکین-6 سرم، جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تی همبسته و تی مستقل، در سطح معنی داری 05/0≥p تحلیل شد.
یافته ها: پس از 3 ماه تمرینهای مقاومتی، سطوح لپتین سرمی، کاهش معنی دار یافت (از 86/4±23/21 نانوگرم بر دسی لیتر به 36/5±21/16 نانوگرم بر دسی لیتر؛ 007/0=p) غلظت اینترلوکین-6 سرمی نیز کاهش معنی دار داشت (از 29/0±53/8 پیکوگرم بر میلی لیتر به 81/0±32/5 پیکوگرم بر میلی لیتر؛ 0004/0=p). در حالی که تغییرات غلظت لپتین، 91/6±91/19 نانوگرم بر دسی لیتر، در مقابل 39/7±31/20 نانوگرم بر دسی لیتر (463/=p) و اینترلوکین6، 62/0±51/9 پیکوگرم بر میلی لیتر، درمقابل 67/0±61/9 پیکوگرم بر میلی لیتر (641/0=p) درگروه کنترل در این زمان، از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که انجام تمرینهای مقاومتی طولانی مدت، باعث کاهش معنی دار غلظت لپتین و اینترلوکین-6 می شود. ینابراین پیشنهاد می شود این تمرینها می تواند به عنوان یک راهکار درمانی موثر و کم هزینه در کنترل درصد چربی و ترکیب بدن وزن مردان جوان چاق، مورد استفاده قرار گیرد. بر این اساس، به مردان جوان چاق توصیه می شود به طور منظم به اجرای تمرینهای مقاومتی بپردازند.
Background and Aim : Given the increasing prevalence of obesity in Iran and worldwide and its related complications and diseases، identification of effective methods reducing its risk factors and complications in obese persons، could have important clinical applications. Hence، the objective of this study was to determine the effects of three month progressive resistance training on serum levels of leptin and interleukin-6 in obese men.
Materials and Methods: In a Quazi experimental trial، 20 obese men (BMI≥30، 18-32 years) were selected from volunteer subjects and randomly assigned into two groups، resistance training (n=10) and control (n=10) groups. The experimental subjects performed a progressive resistance training program included eight resistance exercises، three times a week for three month. At baseline and after last training session، 5 mL blood samples were taken from antecubital vein of all subjects after 12-14 hours fasting state. Serum levels of leptin and interleukin-6 were assayed pre-training and 48 hours after the last training session. Statistical analysis was performed using paired and independent t-test، at p<0.05 significance level.
Results: After three month resistance training، the serum leptin levels (from 21.23±4.86 ng/dl to 16.21±5.36 ng/dl; p=0.007) and interleukin-6 levels (from 8.53 ± 0.29 to 5.32± 0.81 pg/ml، p=0.0004) significantly decreased in the training group، while leptin (from 19.91±6.91 ng/dl to 20.31±7.39 ng/dl; p=0.463) and interleukin-6 (from 9.51±0.62 pg/dl to 9.61±0.67 pg/dl; p=0.641) remained unchanged in control subjects at the same time.
Conclusion: The results of the study showed that long-term resistance training significantly reduces the serum levels of leptin and interlukine-6. Therefore، it is suggested that these trainings could be an effective and low-cost therapeutic method to control the percentage of fat and body composition in obese young men. According to this view، obese men are recommended to perform regular resistance training.