چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش های تدریس سنتی (متداول) و تلفیقی تربیت بدنی بر یادگیری درس علوم تجربی و توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر پایه دوم مقطع راهنمایی است. این پژوهش نیمه تجربی طی یک دوره 12 هفته ای در شهرستان اسلامشهر به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق در بردارنده دانش آموزان پایه دوم راهنمایی بود که از بین 79 دانش آموز داوطلب از این جامعه، 52 نفر از آنها به کمک آزمون بهره هوشی انتخاب شدند و به صورت هدفدار در دو گروه (گروه تدریس سنتی26n= و گروه تدریس تلفیقی 26 n=) قرار گرفتند. در طول این دوره 3 ماهه، در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی و علوم، به شیوه رایج (مجزا از هم) تدریس شدند، درحالی که در گروه تلفیقی، درس علوم با برنامه های درس تربیت بدنی تلفیق و تدریس شد. داده های پژوهش با بهره گیری از آزمون های آماری ویل کاکسون، یومن ویتنی و t تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که در سطح 05/0>α تفاوت معناداری بین میزان یادگیری درس علوم تجربی در دو گروه سنتی و تلفیقی وجود دارد؛ همچنین نتایج آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره های رفتارهای تکانشی آزمودنی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد؛ به نحوی که میانگین این نمره ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی کاهش معناداری داشته است. همچنین نتایج موید آن است که تفاوت معناداری بین میانگین نمره های رفتارهای اجتماعی مطلوب آزمودنی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد. به عبارت دیگر میانگین نمره های دانش آموزان حاضر در روش تدریس تلفیقی افزایش معنا داری نسبت به روش سنتی داشته است
خلاصه ماشینی:
دانشجوي دكتري دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران چكيده هدف اصلي پژوهش حاضر مقايسة اثربخشي روش هاي تدريس سنتي (متداول) و تلفيقي تربيت بدني بر يادگيري درس علوم تجربي و توسعة مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان پسر پاية دوم مقطع راهنمايي است.
ازاين رو با عنايت به اشارات مذكور، ضروري به نظر رسيد كه در پژوهشي نيمهتجربي، ميزان اثربخشي شيوههاي تدريس سنتي و تلفيقي تربيت بدني در يادگيري درس علوم تجربي و توسعة مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان پسر پاية دوم مقطع راهنمايي مقايسه شود؛ چرا كه به نظر مي رسد مشاركت در برنامه هاي ورزشي و فعاليت هاي جسماني همراه با يادگيري دروس ديگر در يك شيوة تلفيقي، سبب ايحاد تنوع در برنامه هاي رايج مدارس شده و بهدليل تناسب بيشتر اين موقعيت آموزشي با ويژگي هاي شخصي و شرايط سني دانش آموزان بهويژه در مقطع راهنمايي كه علا قهمند به آزادي عمل، تنوع فعاليتها، تحرك جسماني، جستوجوگري و كنجكاوي هستند، سبب شوقانگيزتر شدن فضاي آموزشي و ارتقاي انگيزة يادگيري همراه با افزايش ميزان تحرك، مشاركت در فعاليت هاي ورزشي و رشد مهارت هاي اجتماعي مي شود.
با توجه به يافته هاي اين پژوهش و نيز تأييداتي كه زيربناي نظري و پيشينة مطالعات در اين حوزه را نشان مي دهد، به كارگيري روش تدريس تلفيقي تربيت بدني در سال دوم راهنمايي نسبت به روش هاي تدريس متداول (سنتي) اثربخشي بيشتري در تسهيل و ارتقاي يادگيري مفاهيم درس علوم تجربي دارد (32،31،18).
"The Effect of Traditional & Integrated Methods of Teaching on the Amount of learning Math, Farsi & Physical Education of First Grade of Elementary Students".