چکیده:
اضطراب شغلی در سازمان ها یکی از مشکلات روز جهانی است که با آغاز انقلاب صنعتی و رواج تولید انبوه و شکل گیری نهادهای دولتی و سازمان های گسترده مد نظر صاحب نظران مدیریت و روان شناسی قرار گرفت و مباحثی همچون سلامتی، ارزش های انسانی، ایمنی، آرامش، اضطراب، ناکامی، سرخوردگی، بحران روحی و عدم احساس موفقیت و امثال آن طرح گردید. تحقیق حاضر از نظر هدف از نوع تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع توصیفی– پیمایشی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مدیران و فرماندهان واحد نظامی 03 عجب شیر است که بر اساس آمار گرفته شده از واحدهای مربوط، تعداد آن ها بالغ بر 70 نفر است. با توجه به این که جامعه آماری تحقیق زیر100 نفر بوده است لذا نیازی به نمونه گیری نبوده و به منظور تمام شماری، در بین کلیه اعضای جامعه تحقیق، که تعداد 70 نفر بوده اند، پرسش نامه توزیع گردیده است. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه اضطراب شغلی و برای تحلیل داده ها، از آمار توصیفی(جدول و نمودار توزیع فراوانی) برای توصیف جامعه آماری و از آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و فرضیه ها استفاده شده است. در واقع هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر اضطراب شغلی فرماندهان و مدیران نظامی در این واحد نظامی است. عوامل موثر بر اضطراب شغلی در این پژوهش عبارتند از: رضایت شغلی، عوامل سازمانی اضطراب شغلی (عوامل محیطی، تعارض نقش، ابهام نقش و بار کاری)، عوامل غیر کاری(مسائل خانوادگی و مسائل اجتماعی)، عوامل فردی و فشارهای روحی و جسمی. نتایج حاصل شده از پژوهش نشان داد که میزان همبستگی علی میان اضطراب شغلی فرماندهان و مدیران نظامی و رضایت شغلی با ضریب 0.78 بیشترین تاثیر و عوامل فردی اضطراب با ضریب همبستگی 54% کم ترین تاثیر را بر اضطراب شغلی دارند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل فرضیات نشان داد که بین عوامل سازمانی اضطراب شغلی، عوامل غیر کاری، عوامل فردی اضطراب و در نهایت مسائل رفتاری با اضطراب شغلی فرماندهان و مدیران نظامی رابطه مثبتی وجود دارد.
Job Stress in organizations is among the current problems at the global level which has received attention since the industrial revolution، promotion of mass production and development of government institutions and organizations where issues such as health، human values، comfort، stress، failure، frustration، moral crisis and lack of sense of success. As an applied، descriptive and field study، this research involved military commanders and managers from an Iranian military setting (I.e. 03 Ajabshir)، who answered a questionnaire. The data were analyzed based on Pearson-product correlation coefficient. The findings revealed that Job Stress is caused and mainly affected by: Job satisfaction، organizational factors (environmental factors، role contradiction، role ambiguity and work load)، non-Job factors (family and social affairs)، personal factors، and mental as well as physical pressures. Conclusively، Job stress and satisfaction correlated 0/78، while the highest correlation rate (I.e. %54) was related to personal stress and the lowest was that of Job stress. Meanwhile، there was positive correlation between organizational، non-Job، personal and behavioral factors of stress and the commanders and managers job stress
خلاصه ماشینی:
بررسي و اولويت بندي عوامل مؤثر بر استرس شغلي فرماندهان و مديران نظامي (مطالعه موردي در يک واحد نظامي ١ نزاجا) 2 حسين نصيري باري 4 اکبر پيوسته ٣ و عادل درخشان مهربان چکيده اضطراب شغلي در سازمانها يکي از مشکلات روز جهاني است که با آغاز انقلاب صنعتي و رواج توليد انبوه و شکل گيري نهادهاي دولتي و سازمانهاي گسترده مد نظر صاحب نظران مديريت و روان شناسي قرار گرفت و مباحثي همچون سلامتي ، ارزشهاي انساني ، ايمني ، آرامش ، اضطراب، ناکامي ، سرخوردگي ، بحران روحي و عدم احساس موفقيت و امثال آن طرح گرديد.
1-Smeltzer 2- Colligan & Higgins 3- Fontana 4- Lawrence R.
Murphy رضايت شغلي عوامل فردي عوامل سازماني (عوامل محيطي ، سلامت روحي استرس شغلي تعارض نقش و جسمي ،ابهام نقش و عوامل غير کاري (مسائل بارکاري ) مسائل رفتاري خانوادگي و مسائل اجتماعي ) شکل ١-١: الگوي تحليلي تحقيق (لارنس مورفي ،١٩٩٥: ٤٢) فرضيه هاي تحقيق ١- بين اضطراب شغلي فرماندهان و عوامل سازماني اضطراب شغلي (عوامل محيطي ، تعارض نقش ، ابهام نقش و بار کاري ) رابطه معني داري وجود دارد.
با توجه به اين که مقدار سطح اعتبار به دست آمده از مقدار (٠٠٥=p) کوچکتر است ، لذا مي توان نتيجه گرفت که فرضيه شماره يک تأييد مي شود؛ يعني بين دو متغير اضطراب شغلي با رضايت شغلي رابطه معنادار مثبت وجود دارد.
در اين تحقيق مطابق با نتايج حاصل شده ميزان همبستگي علي ميان اضطراب شغلي فرماندهان و مديران نظامي و رضايت شغلي برابر است با ٠.