خلاصه ماشینی:
سياســت جنــايي ايــران بــدون تعريــف تکــرار بــزه ديــدگي ، وجــود قــوانين ضــدونقــيض در خسارت زدايي از آسيب هاي رواني و حيثيتي ، نبود رويه اي واحد در زمينة آموزش بزه ديده شناسـي در مراکز علمي و انتظامي ، عدم شناسايي افراد آسيب پذير و کانون هـاي بـزه ديـده زا و کوتـاهي در حمايت همه جانبه از بزه ديدگان عملا رويکردهاي پيشگيرانه محور از جرم و بزه ديدگي در هاله اي از ابهام قرار گرفته است .
مادة ٢٦ قطعنامة ٢٠٠٢/١٣ سازمان ملل متحد در مورد برنامه هاي پيشگيري وضـعي دولـت هـاي عضو را مکلف کرده که از اين برنامه ها حمايت کنند: 1- Situational Prevention اصلاح طراحي محيطي اعمال روش هاي مناسب نظارتي سازگار با حريم خصوصي افراد تشويق طراحي مقاوم تر کالاهاي مصرفي در برابر جرم سخت کردن آماج جرم ، بدون لطمه به کيفيت محيط يا محـدود کـردن حـق دسترسـي بـه فضاهاي عمومي اجراي راهبردهايي براي پيشگيري از بزه ديدگي مکرر با توجه به اهميتي که پيشگيري وضعي در اسناد بـين المللـي و پيشـگيري از تکـرار بـزه ديـدگي دارد، چند نمونه از آن را در ذيل مورد بررسي قرار مي دهيم .
١-٢-١-٣ پيشگيري از تکرار بزه ديدگي با رويکرد حمايتي در ايران و اسناد بين الملل در سطح منطقه اي و جهاني اسناد مختلفي در زمينة حمايت از بزه ديدگان موجود است که يکـي از آنها کنوانسيون مبارزه با جرائم سازمان يافته فراملـي (٢٠٠٠) اسـت کـه در مـاده ٢٥ بـر حمايـت از بزه ديدگان تأکيدکرده و مقرر داشته : هر دولت عضو بايد در محدوده امکانات خود اقدام هاي مناسب براي کمک به بزه ديدگان جرايم سازمان يافته و حمايت از آنان به ويژه در صورت تهديـد بـه انتقـام جـويي يـا ارعـاب اتخاذ کند.