خلاصه ماشینی:
"ازاینرو باید در این زمینه مطالعه جامع و دقیقی انجام داد که با در نظر گرفتن کلیه جوانب نظیر پتانسیلهای مصرف داخلی،بازارهای استراتژیک صادرات و نحوه ورود به آنها،دسترسی به تکنولوژیهای انتقال نظیر LNG و GTL و غیره و ارزش افزوده حاصل از آنها افزایش بازیافت نفت و انتخاب روشهای جایگزین مقرون به صرفه اقتصادی،یک ترکیب صحیح و قابل انعطاف از روشهای مصرف گاز طبیعی پیشنهاد گردد به نحوی که:صیانت از منابع نفتی را مد نظر قرار داده باشد،امنیت عرضه انرژی را در کشور تضمین نماید،حضور ایران را در بازارهای بین المللی نادیده نگیرد،ارزش افزوده کافی را از منابع اولیه نصیب کشور سازدو در طی یک برنامه جامعه(01 الی 02 ساله)عملی و قابل اجرا باشد.
میزان انتقال دانش فنی در اینگونه طرحها رابطه مستقیمی با مسائل زیر دارد: 1-نوع قراردادهای منعقده میان ایران و شرکتهای عامل خارجی و توان ایران در محقق نمودن بندهای مربوط به تکنولوژی در قرارداد(از طریق بهکارگیری مدیریت توانمند و صحیح و توجه بیشتر به مسأله حقوق نفت و گاز) 2-وجود قابلیتهای داخلی و ظرفیت جذب فناوری در شرکت ملی گاز و سایر قسمتهای درگیر در قالب یک برنامه مشخص و یک برنامه جامعه توسعه (Master Development Plan,MDP) برای ایجاد بسترهای لازم انتقال تکنولوژی 3-افزایش مهارتها و ارتقای سطح علمی نیروی انسانی شاغل در این منطقه از طریق موظف ساختن شرکتهای خارجی برای آموزش نیروهای داخلی به منظور شناخت تکنولوژیها،تجهیزات و روشهای به کار گرفته شده در توسعه میدان گازی 4-اگر انتقال دانش فنی در فازهای 1 و 2 و 3 انجام شده بود،نیازی به پرداخت حق لیسانس و گنجاندن فازهای بعدی در قراردادهای بیع متقابل نبود."