چکیده:
مقدمه: بر اساس آمار موجود در طول جنگ عراق و ایران حدود 40000 نفر از ایرانیان توسط نیروهای عراقی به اسارت گرفته شدند. اسیران جنگی علاوه بر مشکلات جسمی و روانی، ناتوانیهای اجتماعی و شغلی بیشتری نسبت به افراد عادی جامعه دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین مشکلات اشتغال آزادگان و الویتبندی آنها بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع کیفی( Qualitative study ) و به صورت مصاحبه گروهی (Focus group discussion) انجام شد. 10 نفر از آزادگانی که دارای تحصیلات در رشته حقوق بودند و با قوانین مربوط به اشتغال آشنایی بیشتری داشتند از لیست آزادگان موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران انتخاب شدند. این بررسی در 7 جلسه انجام شد. اعضای گروه مشکلات مهم پیش روی آزادگان در زمینه اشتغال رابه صورت بارش افکار بیان کردند. سپس مشکلات بیان شده دستهبندی و خلاصه شدند. اعضای گروه به لیست مشکلات بر اساس شاخصهای الویتبندی بین یک تا 10 امتیاز دادند. جهت تعیین مهمترین مشکل اشتغال آزادگان، امتیازات دادهشده به هر مشکل توسط شرکتکنندگان در تمامی فرمها با هم جمعشده و بالاترین امتیاز به منزله مهمترین مشکل اشتغال آزادگان درنظر گرفتهشد.
یافتهها: میانگین سنی افراد گروه مورد مطالعه47 سال با طیف سنی 41 تا 55 بود. کمترین مدت اسارت 48 ماه و بیشترین مدت اسارت 118 ماه بود. مهمترین مشکلات عنوان شده توسط آزادگان در زمینه اشتغال که از بالاترین امتیاز برخوردار بودند به ترتیب شامل: بازنشستگی زودرس، کمبود سیستم نظارت بر اجرای قوانین در ساختار بنیاد شهید و امور ایثارگران، حالت اشتغال، دو برابر شدن سنوات کاری دوره اشتغال آزادگان بدون پرداخت مالی یا افزایش حقوق بر اساس سنوات کاری و عدم اطلاع کامل آزادگان از قوانین موجود اشتغال بود ند .
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که گروه بر این باورند بازنشستگی زودرس، حالت اشتغال و کمبود سیستم نظارت بر اجرای قوانین در ساختار بنیاد شهید و امور ایثارگران مهمترین مشکلات اشتغال آزادگان است. به منظور تایید یافتههای این پژوهش ضروری است مطالعهای کمی با حجم نمونه بالا طراحی و اجرا شود تا نوع و شدت مشکل اشتغال آزادگان دقیقتر بررسی شود تا در صورت نیاز برای رفع آن برنامهریزی شود.
Introduction: during Iran-Iraq war about 40000 veterans and civilians were captured by Iraqis government. The aim of this survey was to assess employment problems and issues in the prisoners of war after about 20 years of returning. Methods: This qualitave study was based on focus-group discussion in Iranian prisoners of war after returning. The 7 meeting was held to understand the types and consequences of the prisoner’s reentry problems. 10 prisoners of war were invited to participate in the study. The problems were listed by using brain storming. Then the problems were categorized. In order to prioritize the problems each prisoner handicapped the problems from 1-10. The highest scores considered as the most important problems. Results: The mean age of the cases was 47 with the age range of 41-55 years. Duration of capturing was between 48-118 months. The most common employment problems was early retirement، unemployment but receiving complete pension، lack of regulatory system about prisoner of war employment laws and less informed prisoner of war on existent employment laws، respectively. Conclusion: The results this study revealed that the prisoner of war face different types employment and unemployment problems. It is important to accomplish a further study in order to assess the magnitude of this finding.