چکیده:
در این مقاله، اثر درجهی بازبودن تجاری بر رشد اقتصادی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با استفاده از معادلهی همگرایی- رشد و تخمین زن سیستمی گشتاورهای تعمیم یافتهی دادههای پانلی پویا، طی دورهی زمانی 2009-1980 آزمون شده است. نتایج نشان میدهند که کل تجارت، تجارت برون گروهی، سرمایهگذاری در سرمایهی فیزیکی و انسانی محرکهای رشد اقتصادی این کشورها هستند، در حالیکه تجارت درون گروهی، رشد جمعیت، نسبت هزینههای مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی، بیثباتی رشد اقتصادی، تورم و صادرات مواد اولیه اثر بازدارندگی روی رشد اقتصادی کشورهای مذکور دارند. نتیجهی دیگر آن که در شرایط حاضر بسط روابط تجاری در قالب همکاریهای منطقهای و فرامنطقهای با کشورهای عضو این سازمان رهآوردی برای رشد اقتصادی ایران نخواهد داشت. در یک جمله میتوان گفت، هنوز نفرین منابع طبیعی گریبانگیر کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی است. طبقهبندی :JEL F11, O47, O19, C23
In this paper، the effect of trade openness on growth is examined across the members of Organization of the Islamic Conference (OIC) by using convergence-growth equation and GMM-System dynamic panel data estimator over the period 1980-2009. The results show that the overall trade، the trade with non-OIC countries، and the investment in physical and human capital stimulate economic growth. In contrast، intra-OIC trade، population growth، government consumption expenditure، instability، inflation، and export of primary goods are the obstacles to the OIC economic growth. According to the results، multilateral trade under preferential trade agreement between Iran and the other OIC countries will not provide considerable achievements for economic growth of Iran. In summary، the OIC members are experiencing the natural resource curse.
خلاصه ماشینی:
com تاریخ دریافت: 23/3/89 تاریخ پذیرش: 25/4/91 چکیده در این مقاله، اثر درجهی بازبودن تجاری بر رشد اقتصادی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با استفاده از معادلهی همگرایی- رشد و تخمين زن سیستمی گشتاورهای تعمیم یافتهی دادههای پانلی پویا، طی دورهی زمانی 2009-1980 آزمون شده است.
نتایج نشان میدهند که کل تجارت، تجارت برون گروهی، سرمایهگذاری در سرمایهی فیزیکی و انسانی محرکهای رشد اقتصادی این کشورها هستند، در حالیکه تجارت درون گروهی، رشد جمعیت، نسبت هزینههای مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی، بيثباتي رشد اقتصادي، تورم و صادرات مواد اوليه اثر بازدارندگی روی رشد اقتصادی کشورهای مذکور دارند.
موضوع مورد مطالعه در این تحقیق بررسی اثر تجارت بر رشد اقتصادی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) است.
سوم این که با استفاده از دادههای موهومی، اثر تجارت درون گروهی و برون گروهی بر رشد اقتصادی ایران آزمون میشود تا مشخص شود آیا تجارت ایران با کشورهای عضو سازمان و احیاناً تشکیل یکپارچگی اقتصادی با تعدادی از این کشورها رهآورد مثبتی برای رشد اقتصادی ایران خواهد داشت یا خیر؟ سایر بخشهای این مقاله به صورت زیر تنظیم ميشود.
4- روش شناسی 4-1- معرفی مدل تحقیق در این مقاله، به پيروي از چانگ و همكاران (2008)، دوريك و گلي (2004) برگرن و جوردال (2005) و وامواكيداس (2002)، به منظور بررسی اثر درجهی بازبودن تجاری بر رشد درآمد سرانهی کشورهای OIC، از معادلهی همگرایی- رشد استفاده شده است.
7- جمع بندی و پیشنهادات در این تحقیق، اثر درجهی باز بودن تجاری بر رشد اقتصادی کشورهای OIC در قالب تجارت میان اعضا و غیر آن با استفاده از معادلهی همگرایی- رشد و روش سیستمی گشتاورهای تعمیم یافتهی دادههای پانلی پویا طی دورهی زمانی 2009-1980 بررسی شده است.