چکیده:
چکیدهدر بین روشهای یادگیری، برخی معلممحور است که در آن معلم محور فعالیتهای آموزشی است و برخی یادگیرنده محور است که درآن دانشآموز محور یادگیری است. با توجه به تأثیر خاص رویکردهای یادگیرنده محور، امروزه این روشها توجه محققان و مربیان را بهخود معطوف داشته است. در بین روشهای یادگیرنده محور، روش «بحث گروهی» از اهمیت ویژهای برخوردار است. نوشتار حاضر درپی آن است تا ضمن تعریف و نحوه اجرای این روش، فواید، شرایط موفقیت، موارد کاربرد و ترکیب اعضای آن را تعیین کرده، به برخیمحدودیتهای کاربرد آن نیز اشاره نماید. در پایان نیز به اختصار برخی از شیوههای کاربرد این روش در دروس حوزههای علمیه ودانشگاهها ارائه میشود.
خلاصه ماشینی:
"چون در مورد دروس این گروه توافقدر حد بالا وجود ندارد و میتوان نظرهای مختلف درباره آنها اظهار داشت، برای بحث گروهی مناسب هستند.
2. روش بحث گروهی برای جلسات و کلاسهایی با جمعیتی اندک و حداکثر تا 30 نفر مناسب است و در کلاسهایی که تعدادشرکتکنندگان زیاد باشد، از آنرو که امکان نظارت معلم بر مباحث و نیز فرصت ارائه نظرات گروهها کاهش مییابد، این روش مناسب به نظر نمیرسد.
هر چند در دوره سطح هدف از تدریس، انتقال مطالب است، ولی میتوان به منظور نیل به اهداف ارزشمند روشبحث گروهی و از جمله تقویت بنیه استدلال و فهم مسائل پیچیده، به گونههای زیر از این روش استفاده کرد: ـ استاد میتواند در پایان هر جلسه ضمن اشاره اجمالی به موضوع درس جلسه بعد، یک موقعیت معما گونه مربوط به آن را برایطلاب ترسیم کند و از آنان بخواهد تا در مورد آن مسئله اندیشیده و با آمادگی در جلسه بعد شرکت کنند.
شیوه پیشنهادی درس خارج بر اساس روش بحث گروهی، به شرح ذیل است: استاد درس خارج در پایان هر جلسه، موضوع جلسه بعد را مشخص میسازد و به روشنی توضیح میهد که شاگردان برای جلسه بعددر مورد چه مطلبی اندیشیده و مطالعه کنند.
استادان جوان دروس خارج که از حوصله و انگیزه بیشتری برای استفاده از روش بحث گروهی برخودار هستند و شاگردان کمتریدر درس آنان شرکت میکنند، میتوانند اقدام به شروع اجرای این روش نمایند.
این شیوه برای موضوعاتی که هنوز ابعاد آن منقحنشده بسیار مناسب است و به استاد کمک میکند تا زوایای بحث را که مورد توجه شاگردان خاص بوده شناسایی کرده و در درس خارجعمومی خود، آنها را مورد مداقه و بررسی قرار دهد."