خلاصه ماشینی:
"سر در حجرهمان شماره 52 حک شده است ولی باور کنید تازهنفسیم و حقیقت همان دوره جدید است که کمی آن طرفتر نوشته شده است.
تازه اول راهیم و شماره پلاکمان 1 است!و اما بعد:آنچه میماند، نوشته است که بیتردید، گفتهها و خطبهها همگی اصواتی هستند که ناگهان زاده میشوند و چشم برهمزدنی ناپدید.
و این رواق، که بزرگی جغرافیایی آن به اندازه همه اندیشهورزان است، حکایت همین تعلقخاطر ما به ساحت نوشتن است.
میدانیم حرفهای خوب زیاد است، نقدهای کارگشا در دل مدعیان قل میزند، و حس میکنیم اندیشههای تازه را که عطرشان فضاخود حقیقت شرححال ماست آنرا پر کرده است، اما همه اینها بایستی بر جریدهای ثبت شوند.
اگرچه نازکی هر کاغذی تاب تحمل کلمات را ندارد چون هر کلمه را اسراری است که وجودش را سنگین می کند.
و کلمه این گونه تن به آلودگی کاغذین داده است."