چکیده:
اجرای فعالیت مقاومتی با افزایش فشار اکسیداتیو همراه است. با وجود این بهطور کامل مشخص نیست که چگونه شدت تمرین مقاومتی بر سطوح استراحتی شاخصهای فشار اکسیداتیو تأثیر میگذارد. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تمرین مقاومتی با شدت متوسط و زیاد بر فشار اکسیداتیو بود. 20 آزمودنی مرد (7/.±6/20سال، 06/0±74/1 متر و 4±1/71 کیلوگرم) داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و بهطور تصادفی در دو گروه مقاومتی با شدت زیاد و متوسط قرار گرفتند. قبل و بعد از برنامۀ تمرینات مقاومتی نمونهگیری از خون صورت گرفت و فعالیت آنزیم کراتین کیناز (CK)، غلظت مالون دیآلدئید (MDA) و ظرفیت آنتیاکسیدان پلاسما (TAC) اندازهگیری شد. برنامۀ تمرینی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام گرفت. گروه مقاومتی با شدت زیاد و متوسط تمرینات را بهترتیب با شدت90- 85 و70-65 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. مشاهده شد در تعامل گروه × زمان اجرای دو نوع تمرین مقاومتی بر کراتین کیناز، ظرفیت آنتیاکسیدان پلاسما و مالون دیآلدئید تفاوت معناداری ایجاد نکرد (05/0≤P ). با وجود این مقدار MDA بعد از دورۀ تمرینات در هر دو گروه بهطور معناداری کاهش یافت (05/0≥P ). هرچند تغییرات معناداری نسبت به پیشآزمون در CKو TAC دیده نشد (05/0≤P ). میتوان گفت تمرین مقاومتی با شدت متوسط تا زیاد میتواند موجب کاهش غلظت مالون دیآلدئید شود و فشار اکسیداتیو را کاهش دهد. بهنظر میرسد این مسئله مستقل از شدت تمرینات مقاومتی است.
خلاصه ماشینی:
Parise نقش چشمگیر تمرین مقاومتی در برنامه های آمادگی جسمانی و کمبود اطلاعات در این زمینه ، ضرورت بررسی مجدد مسئله مطرح می شود و تأثیر دو پروتکل تمرین مقاومتی با شدت متوسط و زیاد طی یک دورۀ هشت هفته ای تمرین مقاومتی بر تغییرات مالون دی آلدئید پلاسما به عنوان محصول پراکسیداسیون چربی و تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسمایی به عنوان ردوکس ١ (وضعیت اکسایشی - کاهشی ) بدن مقایسه می شود و این سؤال مطرح است که آیا سازگاری احتمالی متغیرهای مذکور نسبت به هشت هفته تمرین مقاومتی با شدت متوسط و زیاد در مردان جوان سالم متفاوت است یا خیر؟ روش شناسی آزمودنی ها به منظور انتخاب آزمودنی ها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد.
مشخصات توصیفی آزمودنی ها سن قد وزن درصد شاخص تودۀ بدن RM١پرس (به تصویر صفحه رجوع شود) نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین گروه مقاومتی در دو حرکت پرس سینه و اسکوات قبل از شروع برنامۀ تمرینات مقاومتی وجود ندارد (٠٠٥ P) و متوسط (٠/٠٠٠١> P) افزایش معنادار یافت .
تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما در گروه های مقاومتی با شدت زیاد و متوسط پس از دورۀ تمرینات (به تصویر صفحه رجوع شود) شکل ٣.
تغییرات فعالیت آنزیم کراتین کیناز پلاسما در گروه های مقاومتی با شدت زیاد و متوسط پس از دورۀ تمرینات بحث نتایج نشان داد تمرین مقاومتی درصد چربی بدن را کاهش نداد، اما افزایش تودۀ بدن هرچند غیرمعنادار موجب بهبود نسبی ترکیب بدن شد.
همچنین نتایج نشان داد که میزان ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما به مقدار ٨/٨ و ٦/٢٥ درصد به ترتیب در گروه های مقاومتی با شدت زیاد و متوسط به صورت غیرمعنادار افزایش یافت .