چکیده:
اسلام به عنوان تنها آیین نجات بخش انسان،کمال نهایی او را نایل شدن به قرب خداوند متعال و هدف آفرینش انسان را عبادت معرفی می کند.نوشتار حاضر در صدد است پس از تبیین مفهـوم عبادت و تکامل انسان و جنبههای مختلـف هـر دو،ارتباط عبادات اسلامی و کمال انسان را بیابد.استفاده از آیات قرآن و منابع روایی و علمی راهگشای نوشتار حاضر به روش کتابخانه ای،توصیفی و تحلیلی بوده است .نتیجه این که اسلام عـلاوه بر تشریع نظام خاص عبادت برای ارتباط دائمی عبد و معبود،مسلمین را در زندگی به گسترش روح عبادت که همان اطاعت خاضعانه است تشویق کرده است .پایبندی به نظام عبادی اسلام سبب فراگیر و عمیقتر شدن اثرات عبادت در روح عبد و راهگشای تکامل فردی و اجتماعی او به سوی کمال نهایی اش که همان قرب خداوند متعال است ؛شده است .
خلاصه ماشینی:
نتيجه اين که اسلام عـلاوه بر تشريع نظام خاص عبادت براي ارتباط دائمي عبد و معبود،مسلمين را در زندگي به گسترش روح عبادت که همان اطاعت خاضعانه است تشويق کرده است .
پايبندي به نظام عبادي اسلام سبب فراگير و عميقتر شدن اثرات عبادت در روح عبد و راهگشاي تکامل فردي و اجتماعي او به سوي کمال نهايي اش که همان قرب خداوند متعال است ؛شده است .
دين اسلام براي ظرفيت عظيم روحي انسان،کمالي بس والا به عظمت تقرب به خداي يگانه قرار داد و او را به عبادت آفريدگار يکتا فراخواند تا زمينه تکامل فردي و اجتماعي او را مهيا سـازد و در اين مسير نـوراني ياريش دهد.
اما اين سنت عام در ميان انسان ها که به زينت عقل و اختيـار آراسته شده اند،معيـار کمال و نردبان ترقي او به سوي خدا و وسيله حرکت در صراط مستقيم بندگي است :«وأن اعبدوني هذا صراط مستقيم » (يس ،٣٦ / ٦١).
پس اسلام به عنوان ديني فطري ،نه تنها آدمي را به کناره گيري از اجتماع و عزلت گزيني براي عبادت خدا تـرغيب نمي کند،بلکه به عکس در صدد است تا از همـه ظرفيتهاي انساني براي حرکت به سوي خدا،عبادت او و تحقق حيات الهي بهره گيرد.
بنده بايد باور داشته باشد که خداي متعال از همه آفريدگان خود بي نياز است پس به عبادت بندگان نيازي ندارد و عبادت را تنها براي اصلاح نفس و تزکيه و کمال آنان قرار داده است .
عبادت در معناي عام و تکامل انسان فراگير بودن مفهـوم عبادت در اسلام نشان از ايـن دارد که کليد اعمال و رفتـارهاي آدمي مي تواند صبغه الهي داشته باشد و به عنوان عبادت انجام گيرد.