چکیده:
ﺗﺮور و ﺗﺮورﯾﺴﻢ واژﮔﺎن ﻻﺗﯿﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ﮐﺒﯿﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻪ )1789(، در ادﺑﯿﺎت ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻏﺮب رواج ﯾﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ. ﺗﺮور در ﻣﻌﻨﺎی واژﮔﺎن و زﺑﺎن ﻫﺮ ﮐﺸﻮری ﻗﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ درازای ﺗﺎرﯾﺦ دارد، اﻣﺎ ﭘﺪﯾﺪه ﺗﺮورﯾﺴﻢ دارای ﺳﻄﻮح ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻋﻤﯿﻖ و ﮔﺴﺘﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﯾﮏ ﻧﮕﺎه ﻣﮑﺘﺒﯽ اﻣﺮوزی را اﻟﻘﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ. در ادﺑﯿﺎت ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻋﺮب، ﺑﺮﺧﯽ واژﮔﺎن ﻫﻤﭽﻮن »ارﻫﺎب، اﻏﺘﯿﺎل، ﻓﺘﮏ« و ﻏﯿﺮه ﻣﻌﺎدل ﺗﺮور داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ. در ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس و رواﯾﺎت اﺳﻼﻣﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ واژﮔﺎﻧﯽ اﺷﺎره رﻓﺘﻪ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﮐﺎرﺑﺮد ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ واژﮔﺎن در ﻣﻌﻨﺎی ﺗﺮور و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺗﺮورﯾﺴﻢ ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮآﻧﯿﻢ ﺑﺎ روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ـ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻧﻈﺮی و ﺧﻮاﻧﺶ اﺳﻼم از ﭘﺪﯾﺪه ﺗﺮور و ﺗﺮورﯾﺴﻢ را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮارد ﻣﻌﺎدل آن در ادﺑﯿﺎت اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دﻫﯿﻢ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺷﺮﯾﻌﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺗﻀﺎد ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﺗﺮور و ﺗﺮورﯾﺴﺘﯽ ﯾﺎ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﻌﺎدل اﯾﻦ واژﮔﺎن در ادﺑﯿﺎت ﻋﺮب اﺳﺖ؛ ﺑﻠﮑﻪ در ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﺳﻼم ﺣﮑﻢ ﻗﺘﻞ و اﻋﺪام را ﺟﺎﯾﺰ ﻣﯽداﻧﺪ، ﻋﻤﻼ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﻋﻤﺎل ﺗﺮور و ﻣﺼﺎدﯾﻖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن اﺳﺖ.
Terror and terrorism are the Latin words after the French Revolution (1789) have gained popularity in the West in political literature. Terror in the meaning of words and language, the length of each country's history, but terrorism has deep and broad conceptual level, which is more of a school at the present day suggest. Some words in Arabic literature as Arhab, Aghtyal, Ftk etc. have been known to kill. In the words of the Scriptures and Islamic tradition has been noted, but the use of these words in the sense of terror and terrorism features will vary. In this article we describe a powerful analytical methods and theoretical approaches to the phenomenon of terrorism, Islam and terrorism, according to the equivalent in Islamic literature. The findings suggest that not only contradict Islamic Sharia Truro acts of terrorism or alleged use of the words in Arabic Literature, But where Islam is permissible to murder and death, actually to prevent acts of terrorism and issues related to it.
خلاصه ماشینی:
"در سیاست، به کارهای خشونتآمیز و غیرقانونی حکومتها برای سرکوبی مخالفان خود و دیوید شوارتز، «تروریسم بین الملل و حقوق اسلامی،» تروریسم، تاریخ، جامعه شناسی، گفتمان، حقوق بین الملل، ترجمه زهرا کسمتی، به کوشش علیرضا طیب (تهران: نشر نی، 1382)، ص 380.
Caspar Weinberger جیمز دردریان، «گفتمان تروریستی: نشانهها، دولتها و نظامهای خشونت سیاسی جهان،» تروریسم، تاریخ، جامعه شناسی، گفتمان، حقوق بین الملل، ترجمه وحید بزرگی، به کوشش علیرضا طیب (تهران: نشر نی، 1382)، ص 720.
مایکل لیمن و گری پاتر، «تروریسم به عنوان جرم سازمان یافته،» تروریسم، تاریخ، جامعه شناسی، گفتمان، حقوق بین الملل، ترجمه سید قاسم زمانی و علیرضا طیب، به کوشش علیرضا طیب (تهران: نشر نی، 1382)، ص 202.
روزالین هیگینز، «حقوق بین الملل عام تروریسم،» تروریسم، تاریخ، جامعه شناسی، گفتمان، حقوق بین الملل، ترجمه زهرا کسمتی، به کوشش علیرضا طیب (تهران: نشر نی، 1382)، ص 304 ـ 302.
پترس غالی، «سازمان ملل متحد و اقدامات جامع حقوقی برای مبارزه با تروریسم بین المللی،» تروریسم، تاریخ، جامعه شناسی، گفتمان، حقوق بین الملل، ترجمه سید قاسم زمانی، به کوشش علیرضا طیب (تهران: نشر نی، 1382)، ص 330 به بعد.
با استناد به این منابع، اقدام به محاربه، فتک و اغتیال، به جد نهی شده است و در آیاتی که قرآن (سوره مائده، 33 و 32) به صراحت حکم قتل، تصلیب، قطع عضو و یا تبعید را جایز میشمارد، تنها برای کسانی است که خود مرتکب چنین اعمالی شدند، و احکام صادره نه به معنی ایجاد رعب و وحشت و ترور است، بلکه اقدامی بازدارنده علیه ترور و عناصر تاریخی پدیده امروزی تروریسم است."