خلاصه ماشینی:
"پرسشهای اصلی 1-آیا عوامل فرهنگی از موانع اصلی مشارکت سیاسی زنان در کویت به شمار میآیند؟ 2-علل صدور فرمان امیر در مورد حق رأی زنان چیست و چه عواملی باعث شد این فرمان در مجلس با عدم تصویب روبهرو شود؟ براساس پرسشهای فوق میتوان فرضیه اصلی مقاله حاضر را به شرح زیر عنوان کرد: عوامل فرهنگی در قالب زندگی قبیلهای،جایگاه و منزلت زن در جامعه و خانواده و نیز نگرش سنتی به مذهب از عوامل اصلی عدم مشارکت سیاسی زنان در کویت به شمار میروند.
کوتاه سخن اینکه تجهیز و بسیج زنان در جریان اشغال و بازسازی و فرآیند تحولات اجتماعی در مجموع به تحرکات جدید آنان در مورد طرح حقوق سیاسی خود منجر شد و جامعه و دولت را به چالش طلبید،به گونهای که آنها تا حدودی از قالب اسارت ناشی از فرهنگ جاهلیت خارج شدند و در مقام مقایسه با زنان در دیگر کشورهای شورای خلیج فارس،در ابعاد فرهنگی و اجتماعی جایگاه شایستهتری یافتند.
نتیجهگیری جامعه کویت در مجموع جامعهای قبیلهای و سنتی است،اما این جامعه،به ویژه پس از آزادسازی کویت،گرایش شدیدی به سوی ارزشهای مردم سالارانه پیدا کرد که این امر به گسترش فضای دموکراتیک و مشارکتهای مردمی،کاهش حاکمیت اقتدارگرایانه و مشارکت سیاسی زنان و مطرح شدن مجدد مقوله اعطای حقوق سیاسی به آنان انجامید.
در پایان باید خاطرنشان ساخت،پیشرفتهای اقتصادی-اجتماعی ناشی از صنعت نفت و تحولات مربوط به آن،شهرنشینی و گسترش آموزش و پرورش و تحصیلات عالی که در جوامع توسعه یافته،زمینه گسترش مشارکت سیاسی بوده است و نیز ارتقای نقش سرنوشتساز زنان در خلال اشغال کویت به وسیله عراق و سپس،در مرحله بازسازی،نتوانست به نتایج مشابهی در جامعه کویت بینجامد."