چکیده:
پژوهش حاضر با هدف طراحی و تبیین مدل حفظ و نگهداری کارکنان دانشی با استفاده از شیوههای مدیریت منابع انسانی سازماندهی شد. با بررسی گستردهی مبانی نظری، عوامل اولیه مؤثر در مدل تحقیق تنظیم شد و پس از اجرای فن دلفی و دریافت نظر خبرگان و اصلاح و تعدیل عوامل، مدل مفهومی نهایی تحقیق طراحی گردید که در آن، پنج فعالیت مدیریت منابع انسانی (شامل توسعهی مهارتها، حقوق و مزایا، فرصت مشارکت، حمایت سازمانی و عدالت رویهای) بهعنوان متغیرهای پیشبین، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و اعتماد به مدیران بهعنوان متغیرهای واسطه (میانجی)، و قصد مانـدن کارکنان دانشپایه بهعنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شد. برای سنجش متغیرها، از پرسشنامههای استاندارد استفاده گردید. برای جمعآوری دادهها، نمونهگیری بهصورت تصادفی طبقهای از جامعهی اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی خراسان جنوبی انجام شد. یافتههای بهدستآمده به روش تحلیل مسیر با نرمافزار AMOS نشان میدهد که برنامههای منابع انسانی شامل: توسعهی مهارتها، حقوق و مزایا، فرصت مشارکت، حمایت سازمانی و عدالت رویهای، ازطریق متغیرهای رضایت شغلی، تعهد سازمانی و اعتماد به مدیران میتوانند قصد ماندن را پیشبینی کنند و از میان آنها، حمایت سازمانی دارای اثر مستقیم و قویترین اثر غیرمستقیم بر قصد ماندن کارکنان دانشی است.
خلاصه ماشینی:
با بررسی گستردهی مبانی نظری، عوامل اولیه مؤثر در مدل تحقیق تنظیم شد و پس از اجرای فن دلفی و دریافت نظر خبرگان و اصلاح و تعدیل عوامل، مدل مفهومی نهایی تحقیق طراحی گردید که در آن، پنج فعالیت مدیریت منابع انسانی (شامل توسعهی مهارتها، حقوق و مزایا، فرصت مشارکت، حمایت سازمانی و عدالت رویهای) بهعنوان متغیرهای پیشبین، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و اعتماد به مدیران بهعنوان متغیرهای واسطه (میانجی)، و قصد مانـدن کارکنان دانشپایه بهعنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شد.
یافتههای بهدستآمده به روش تحلیل مسیر با نرمافزار AMOS نشان میدهد که برنامههای منابع انسانی شامل: توسعهی مهارتها، حقوق و مزایا، فرصت مشارکت، حمایت سازمانی و عدالت رویهای، ازطریق متغیرهای رضایت شغلی، تعهد سازمانی و اعتماد به مدیران میتوانند قصد ماندن را پیشبینی کنند و از میان آنها، حمایت سازمانی دارای اثر مستقیم و قویترین اثر غیرمستقیم بر قصد ماندن کارکنان دانشی است.
بدین منظور، برای سنجش برنامههای منابع انسانی از پرسشنامهی بهکارگرفتهشده در تحقیق گیاکو و دیگران (2010) که بر پایهی مصاحبههای اکتشافی بنا شده بود و همچنین پرسشنامهی راجر و ویوین<FootNote No="62" Text=" Roger &amp;amp; Vivienne"/> (1998)، برای سنجش رضایت شغلی از پرسشنامهی لینز<FootNote No="63" Text=" Linz"/> (2003)، برای سنجش تعهد سازمانی از پرسشنامهی مییر، آلن و اسمیت<FootNote No="64" Text=" Meyer, Allen &amp;amp; Smith"/> (1993)، برای سنجش اعتماد به مدیران از پرسشنامهی زفریر<FootNote No="65" Text=" Tzafrir"/> (2007) و برای سنجش قصـد ماندن از پرسشنامهی هانت، آسبرن و مارتین<FootNote No="66" Text=" Hunt, Osborn &amp;amp; Martin"/> (1981) استفاده شده است.