چکیده:
پس از مشاجره های کلامی بر سر موضوع صفات خدا، شاید مهم ترین انگاره ای که مشاجره بر سر آن به ایجاد ادیان یا گروه های دینی جدید انجامیده است، موعودباوری باشد. به باور نویسندگان این مقاله، یکی از دلایل پیدایش فرقه های نوپدید دینی، پیش گویی زمانی مشخص برای ظهور منجی است. گاهی تعیین زمانی خاص در آینده سبب شده است گروهی بر اساس همین باور گرد هم آیند و ارزش ها و پنداره های مشترکی شکل دهند و در نهایت، گروه دینی مشترک بسازند که حتی پس از روشن شدن نادرستی پیش گویی شان، باز هم بر آن ارزش ها و انگاره های مشترک تاکید دارند. در مسیحیت به ادونتیست ها و شاهدان یهوه و در اسلام به بهائیت می توان اشاره کرد. این فرقه های نوپدید دینی بر اساس پنداره پیش گویانه رهبرانشان شکل گرفته اند. البته این پیش گویی در هر کدام از آن ها نقشی متفاوت ایفا کرده و تاثیری خاص داشته است.
After the verbal disputes on the subject of God's attributes، perhaps the most important religious discussion and dispute that have led to the creation of new religious groups has been the belief in apocalyptic ideas. The authors of this article believe that one of the reasons for the emergence of new religious sects is the prediction of a specific time for the Presence of the Savior. Sometimes، setting a specific time in the future has led a group to come together based on this belief and share common values and notions and finally form a common religious group. They، even after their predictions are seen wrong after the due date، still continue to emphasize the common values and ideas they retain. In Christianity، Adventists and Jehovah's Witnesses are noted and in Islam، the Baha'i Faith is an example. These new religious sects are based on the prophetic vision of their leaders، and yet they played a different role and have had special effect on each of them.
خلاصه ماشینی:
"نقش توقیت در پیدایش فرقههای جدید نکته مهم در باب ظهور منجی موعود این است که در هیچ کدام از سه دین ابراهیمی، زمان قطعی و تاریخی دقیق برای ظهور مشخص نشده است، بلکه در هر سه دین به ویژه در مسیحیت، ظهور منجی موعود در دورهای پیشبینی شده است که عموما «آخرالزمان» نامیده میشود.
(مرقس، 29:13) ایجاد فرقه شاهدان یهوه بر اساس بیان تاریخ خاص برای ظهور منجی موعود یکی دیگر از فرقههای مسیحی که ذکر تاریخ برای بازگشت عیسی مسیح در پیدایش آن نقش اساسی داشته، فرقهی «شاهدان یهوه» 2 است.
(آیتی، 1342: 300) با این تفسیرها مشخص میشود که میرزا حسینعلی بهاء در مدت اقامت در عراق به عنوان ادارهکنندهی دستگاه برادرش، صبح ازل (البته از دید بابیان) در حال تهیه و تدارک مقدمات ظهور ادعای خود بود.
(کاشانی، 1910 : 42 «مب») این فرقه بر اساس ادعای حسینعلی بهاء شکل گرفت که خود را همان منجی موعود و «من یظهره الله» میدانست، اما نباید غافل شد که عامل اصلی در این زمینه، پیشگویی یا پیشبینی باب درباره ظهور «من یظهره الله» بود.
بی تردید، اگر باب در نوشتههای خود به ویژه در کتاب «بیان» از «من یظهره الله» و موعود حرفی به میان نمیآورد، شاید اساسا چنین فضایی برای شخص حسینعلی بهاء (و دیگر مدعیان من یظهره اللهی) پیش نمیآمد که با چنین ادعایی، فرقهسازی و در بابیت انشعاب ایجاد کنند.
در هر سه فرقه، تاریخی برای ظهور منجی موعود و مسیحای منتظر از جانب فردی خاص بیان میشود و همین ذکر تاریخ، منجر به ایجاد فرآیندی میشود که پایان آن، پیدایش فرقهای با عقاید خاص و متفاوت از خاستگاه خود است."