چکیده:
مشروعیت یکی از ارکان اساسی تداوم نظام سیاسی است. براساس تعریف بیتهام، هر کجا قدرت، مطابق قواعد توجیه پذیر و با شواهدی از رضایت، کسب و اعمال شود آن را قدرت حق یا مشروع می نامیم. گیدنزمعتقد است؛ مشروعیت نظام های سیاسی تحت تاثیر فناوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی و مظاهر آن از جمله اینترنت و ماهواره، دچار تزلزل و بحران می شود. این مقاله درصدد است که رابطه استفاده از اینترنت و ماهواره را با میزان مشروعیت نظام سیاسی بسنجد. تحلیل رابطه یاد شده در میان جوانان و با روش پیمایشی انجام شده است. جمعیت نمونه 376 نفر از جوانان شهر خمین (29-18 سال) می باشند. برای نمونه گیری نیز از روش تصادفی ساده بهره گرفته شده است. نتایج بیانگر آن است که مدل نظری از شواهد تجربی برخوردار است، به طوری که بین ابعاد کمی و کیفی استفاده از ماهواره شامل: میانگین استفاده در طول هفته، سابقه دسترسی، نوع استفاده و الگوی استفاده و ابعاد کیفی استفاده از اینترنت، شامل نوع استفاده و الگوی استفاده با میزان مشروعیت نظام سیاسی رابطه وجود دارد.براساس تعریف پذیرفته شده (بیتهام) میزان مشروعیت نظام سیاسی در شهر خمین 59 درصد می باشد.
خلاصه ماشینی:
به خصوص در جهان معاصر که وسایل ارتباطی نوین و رسانه های گروهی خارجی، پیشرفت بی سابقه ای داشته اند و در جهت دهی به عقاید جوانان ( با توجه به پتانسیل بالای تغییرپذیری این قشر) نقش بارز و عمده ای را ایفا میکنند، در نتیجه بررسی رابطه یادشده علاوه بر فراهم کردن زمینۀ پژوهشی لازم ، میتواند توشه ای درخدمت سیاستگذاران اجتماعی باشد تا با برنامه ریزی صحیح برای شبکه های ماهواره ای و اینترنت ، باعث ارتقای مشروعیت سیاسی و در نتیجه ثبات نظام سیاسی شوند.
بنابراین گرچه جامعه شناسان زیادی به مفهوم مشروعیت پرداخته و آن را بسط داده اند اما گذشته از نزول آن از عوامل ماورایی به عوامل مادی، عده ای مشروعیت را فقط در باور پیروان جست و جو کرده اند از جمله وبر، رابرت دال ، لیپست و هابرماس و عده ای نیز مشروعیت را در عینیت جست وجو میکنند که میتوان به هلد به عنوان نمونه اشاره کرد، و عده ای نیز مثل مک فرسون و بیتهام مشروعیت را هم در عینیت و هم در ذهنیت جست و جو میکنند، که از این میان باز هم بیتهام با پرداختن به مشروعیت از زوایا و ابعاد گوناگون سعی کرده است آن را به صورت دقیق تبیین و وارسی کند؛ و متناظر با هر یک از رهیافت های فلسفی، حقوقی و جامعه شناسی، بعدی برای سنجش مشروعیت سیاسی در نظر گرفته است .