چکیده:
در این نوشته ، نخست مدخل یقین ١ از دائر المعارف معرفت شناسی به فارسـی ترجمـه شـده و سـپس مـورد نقـد و بررسی قرار گرفته است . نویسنده مدخل یقین ، پیترکلین ٢ با اشاره به ضرورت پرداختن بـه مفهـوم یقـین ، بـه عنـوان عنصر دخیل در مفهوم معرفت به معنای دقیق کلمه ـ که مورد چالش میان شکاکان و پادشکاکان است ـ بر ایـن نکتـه تأکید کرده است که یقین مطلق ، یعنی یقین غیرنسبی ، یقینی است کـه محـور بحـث شـکاکان و پادشـکاکان اسـت . نویسنده در ادامه چهار دیدگاه درباره چیستی یقین مطلق آورده و سپس خود پیشنهادی را ارائه کرده است . این مقاله ، با نقد و بررسی مدخل یقین ادامه می یابد و با ارائه معیاری برای شناخت چیستی یقـین مطلـق بـا اسـتفاده از نگـرش ابن سینا در باب یقین سامان یافته ، سپس با نتیجه گیری از بحث ، به پایان می رسد.
خلاصه ماشینی:
"اکنون فرض کنید در این باره ، این پرسش جالب مطرح است : «چه چیز موجب مـی شـود یـک باور (تصدیق ) یا قضیه مطلقا یقینی باشد؟» چیستی یقین مطلق دیدگاه راسل در اینجا برای پاسخ به این پرسش چندین راه وجود دارد.
شکاکان استدلال می کنند که این توصیف در بـاب یقین به حد کافی نیرومند نیست ؛ زیرا به مقتضای این توصیف ناتمام از یقین ، یـک بـاور مـی توانـد مطلقا یقینی باشد ولی در عین حال ، برای شک در آن به استناد دلایل مناسب ، راه مسدود نباشد؛ البته با فرض اینکه در آنجا دلایل مناسب هم وزن برای شکورزی دربارة قضـیه ای کـه توجیـه یکسـان دارند، وجود داشته باشد.
گرچه تضمین برای انواع صدق قضیه در فـرض (ب ) و (ج ) وجـود دارد، ولـی ایـن ترسـیم از دلایل شک (g) به نظر نمی رسد که تصویر اساسی از یقین مطلق ارائه دهد، همان یقینـی کـه نظریـه ناتمام گذشته به وصف آن پرداخت ؛ زیرا یک قضیه می تواند مصون از صدمات دلایل شـک باشـد، به همان دو معنایی که گذاشت ، ولی در عین حال قضیه دیگری نیز وجود داشته باشد که یقینی تـر از آن است .
نتیجه نتیجه بحث این است که دست کم شماری از معرفت شناسان غربی بـر ایـن امـر توافـق دارنـد کـه «معرفت » به معنای دقیق کلمه ، مشروط به «یقین » است ، آن هم یقین مطلق نه نسبی ؛ یـا بـه تعبیـر ابن سینا، یقین دائم نه یقین موقت ."