چکیده:
مقدمه : مولتیپل اسکلروزیس یا ام . اس . یک بیماری مزمن و ناتوان کننده ی سیستم عصبی است که میلین سیسـتم اعصـاب مرکـزی (مغـز و نخـاع ) را تخریب میکند. شایع ترین عوارض این بیماری خستگی، گرفتگی عضلات ، لرزش ، دوبینی، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن است . هدف پژوهش حاضـر بررسی اثر برنامه ی ورزش در آب به مدت ١٢ هفته بر بهبود بهزیستی روانشناختی بیماران ام . اس . میباشد. مواد و روش ها: نوع تحقیق کاربردی است ، لذا از میان بیماران زن مراجعه کننده به کلینیک ام . اس . بیمارستان کاشانی اصفهان ، ٣٨ نفر به عنوان نمونه با درجه ی بیماری صفر تا ٤.٥، میانگین مدت بیماری ٢ ± ٨ سال و دامنه ی سنی ٢٠ تا ٤٠ سال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند. برنامه ی تمرینات برای گروه آزمایش ، ١٢ هفته ، هفته ای سه جلسه و جلسه ای یک ساعت بود. بهزیستی روانشناختی بیماران قبـل از تمرینات و پس از تمرینات با پرسشنامه ی بهزیستی روانشناختی ریف اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج : تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده از ٣٠ نفر از افراد مورد مطالعه ، با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و میانگین های تعـدیل شـده انجام شد. یافته ها تفاوت معنیداری را در خصوص اثربخشی آب درمانی بر بهبود بهزیستی روانشناختی بیماران ام . اس . نشان داد (0.001=P). نتیجه گیری: اجرای تمرینات ورزشی در آب باعث بهبود بهزیستی روانشناختی بیماران ام . اس . میشود.لذا باتوجـه بـه ایـن نتـایج بـه نظـر مـیرسـد، متخصصان مربوطه میتوانند از این گونه تمرینات به عنوان نوعی درمان مکمل توام با درمان های دارویی برای کاهش عوارض بـالینی بیمـاران ام . اس . استفاده نمایند.
Introduction: Multiple sclerosis (MS) is a chronic inflammatory disease of the nervous system in which a T-cell-mediated inflammatory process is associated with destruction of myelin sheaths. The most Common problems may include fatigue, cramps, tremor, diplopia, and unsteadiness of gait. The purpose of this study was to investigate the effects of aquatic training on psychological well-being of women with MS for a 12 week period. Methods: Methods include a quasi-experiment applied research among the female patients referred to Kashani MS clinic. 38 women with MS (0<EDSS> 4.5; 8±2 years disease; 20-40 years old) selected as a sample of reseach and were randomly assigned to treatment and control group. Aquatic training program for treatment group including, three times per week (each sessions one hour) for 6 weeks. Moreover patients' psychological well-being was measured using WLFOQOL-BREF test, before and after exercise and analysis of data obtained from 30 subjects. Results: Is done by using descriptive statistics and analysis of covariance and comparisons of adjusted averages. Findings indicate that aquatic training can improve psychological well-being in woman with multiple sclerosis (P=0.001). Conclusion: Aquatic training program increase psychological well-being in MS patients. According to these results, exercise therapy can be used as a complementary treatment alongside drug treatment to alleviate symptoms of MS in patients.
خلاصه ماشینی:
"مقدمه ورزش در آب یک روش درمانی غیر دارویی مناسب میباشد که مولتیپل اسکلروزیس (MS: Multiple sclerosis) بیماری مزمن و میتواند باعث کاهش درد، افزایش قابلیت انعطاف پذیری عضلات و ناتوان کننده ای است که سیستم ایمنی و غلاف میلین اطراف آکسون استخوان ها و در نتیجه کاهش اسپاسم های عضلانی- استخوانی و سیستم عصبی مرکزی را مورد حمله قرار میدهد و به ضایعه هایی در افزایش قدرت و توان فرد شود.
لذا میتوان گفت که مداخله های تمرینات ورزش در آب هر دو گروه در مدت ١٢ هفته به درمان دارویی ادامه میدادند و باعث افزایش معنادار خودمختاری آزمودنیها در مرحله پس آزمون شده شرکت کنندگانی که بیش از ٦ جلسه از ٣٦ جلسه تمرینات را غیبت است .
نتایج همان طورکه در جدول ٣ ملاحظه میشود، با کنترل نمرات پیش جدول ١ نتایج تحلیل آنالیز کوواریانس جهت تعیین تأثیر تمرینات آزمون به عنوان متغیر همپراش ، مشاهده میشود که تفاوت ورزشی در آب را بر خودمختاری آزمودنیها در مرحله پس آزمون نشان میانگین های تعدیل شده نمرات رشد فردی آزمودنیهای گروه های میدهد.
لذا میتوان گفت که مداخله های تمرینات ورزش در آب باعث افزایش جدول ٥- نتایج تحلیل کوواریانس جهت تعیین تأثیر تمرینات ورزش در آب بر هدف داشتن منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات F معناداری میزان تأثیر توان آماری پیش آزمون 0.
لذا میتوان گفت که مداخله های تمرینات ورزش در آب باعث تخریب شده باشد، این جریان عصبی را با تأخیر و اتلاف انرژی و خارج افزایش معنادار پذیرش خود آزمودنیها در مرحله پس آزمون نشده از مسیر مربوطه منتقل میکند و این مشکل امکان ایجاد حرکات است ."