چکیده:
مقدمه : زنان سرپرست خانوار از گروههای آسیب پذیری هستند که به دلیل مواجه بودن با وضعیت اقتصادی نامناسب و مسئولیت های چندگانه ، با مشکلات زیادی در رابطه با سلامتی خود روبرو هستند و لازم است تا هر چه بیشتر سلامت خود را ارتقاء بخشند. هدف از این مطالعه کشف و توصیف عوامل موثر در ارتقاء سلامت زنان سرپرست خانوار بود. مواد و روشها: این مطالعه به روش کیفی و با رویکرد گراندد تئوری انجام شد. مشارکت کنندگان شامل ١٩ زن سرپرست خانوار بودند. دادهها از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند جمع آوری گردید. نمونه گیری به صورت هدفمند شروع و در طی تکامل طبقات، با نمونه گیری نظری ادامه یافت . برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش مقایسه مداوم به شیوه اشتراوس و کوربین استفاده شد. نتایج : یافته های ما نشان داد که منابع باقی مانده (پول، وقت و انرژی باقی مانده) و عوامل زمینه ای (ویژگی های فردی و اقتصادی- اجتماعی ) عوامل موثر در ارتقاء سلامت زنان سرپرست خانوار است . این زنان اغلب پس از برآوردن نیازهای مربوطبه فرزندان. افراد تحت سرپرستی و حل و فصل مسائل زندگی و باتوجه به کمیت منابع باقی مانده، ممکن بود اقدام به انجام رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت بزنند و این امر سلامت آنها را در معرض خطر قرار می داد. نتیجه گیری: توصیه می شود که دولت ، سازمانهای غیردولتی و کارکنان حرفه های مختلف بهداشتی با فراهم آوردن منابع موردنیاز و افزایش سطح آگاهی این زنان، تمام تلاش خود را در جهت ارتقاء سطح سلامتی این قشر آسیب پذیر انجام دهند.
خلاصه ماشینی:
"این زنان از طریق تحمل شرایط سخت زندگی و از تحلیل و تفسیر ما از داده ها نشان داد که منابع باقی مانده (پول ، وقت خودگذشتگی ، سعی می کردند تأمین نیازهای مادی افراد تحت و انرژی ) و عوامل زمینه ای (ویژگی های فردی و اقتصادی اجتماعی )، سرپرستی شان را در اولویت قرار دهند: «من خودم رو فراموش کردم .
مانند گرفتن امید و انگیزه ، راهنمایی شدن و گرفتن راه حل مشکلات و بسیاری از شرکت کنندگان عقیده داشتند که با بالا رفتن سن ، کمک های مالی از طرف خانواده و دوستان باعث می شود تا آنها به افزایش طول مدت سرپرستی و سرپرستی دائمی خانوار (بیوه و مطلقه منابع پول و انرژی بیشتری دسترسی داشته باشند و در آخر منابع بودن )، شرایط بهتری از نظر اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی برای آنها بیشتری برایشان باقی می ماند و می توانستند در جهت سلامتی خود ایجاد شده و با وضعیت زندگی خود بهتر سازگار شده اند.
زمانی که منابع محدود بنابراین باتوجه به ویژگی های فردی و اقتصادی اجتماعی ، تمامی است ، مادران نیازهای خود را قربانی خانواده می کنند تا فرزندانشان زنان با کمبود پول ، وقت و انرژی مواجه نبوده و بعضی از آنها حتی آینده بهتری داشته باشند (٣٦) و این موضوع می تواند باعث مشکلات پس از اولویت دهی به فرزندان و سایر مسائل زندگی شان ، منابع بهداشتی مانند سوء تغذیه ، ضعف و خستگی و عدم بهبودی کامل از باقی مانده کافی برای رسیدگی به وضعیت سلامتی خود را داشتند."