چکیده:
سیل یکی از زیانبارترین بلایای طبیعی است که همواره خسارت جانی و مالی فراوانی را به همراه دارد. در توسعه فیزیکی شهرها و مناطق وابسته به آنها ،پیش بینی و برآورد سیلابها، بسیار مهم است. مهمترین مشکل در برآورد سیلابها و طغیان های استثنایی رودخانه ها ، نبود آمار کافی و نتیجتا عدم ارزیابی مناسب جریان و مقدار آن می باشد. یکی از روش های برآورد سیلاب در مناطق فاقد آمار، استفاده از روش مدل سازی سیلاب است. در این نوشتار، دبی حداکثر لحظه ای، در حوضه آبریز رودخانه وربند لارستان با استفاده از نرم افزار Smada مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج حاصله، پارامترهای مساحت حوضه و طول آبراهه اصلی بیشترین تاثیر، در ایجاد سیلاب منطقه به عهده دارند. و چنانچه از روش تجزیه خوشه ای به جای روش لانگبین در تعیین مناطق همگن استفاده شود ، مدل بدست آمده دارای دقت بیشتر و خطای کمتری خواهد بود .
خلاصه ماشینی:
"هدف عمده این نوشتار ، استخراج مدلی منطقی و قابل قبولی است که بین خصوصیات فیزیوگرافی حوضه رودخانـه وربند لارستان و دبی های سیلاب حداکثر لحظه ای با دوره های برگشت مختلف ،رابطه مناسبی برقرار سـازد.
همچنـین یک سری مقایسه ، بین روش های اعمال شده در تعیین مدل منطقه ای سیلاب ، از قبیل تعیین مناطق همگن برای حوضـه های با اقلیمی خشک ، انجام گرفته است .
جهت انجام این کار با استفاده از نرم افزار Smada ،به تحلیـل فراوانـی روی داده های سیلاب پرداخته شده و برای تعیین مناطق همگن ، از روش های همگنی لانگبـین و تجزیـه خوشـه ای اسـتفاده گردید.
توان انسان در حال حاضر در افزایش بارش منطقـه Cruff and Rants Lawgun and Toong North Auckland Mimikou and Gordios ای ،چندان زیاد نیست ، بنابراین به نظر میرسد بهترین راه چاره آن است که ،از باران و رطوبت موجـود بـه طـرز صـحیح استفاده بعمل آید.
در این روش به تحلیل فراوانی سیلاب پرداخته ، و با توجه به روشهای همگنی لانگبین و تجزیه خوشه ای ، مناطق همگن تعیین و بالاخره با استفاده از روشها ونرم افزارهای آماری و رگرسیون چندگانه ، مـدل های مناسب برای تخمین سیلاب برگزیده و معرفی گردید.
اما در روش تجزیه خوشه ای با استفاده از پارامترهای فیزیکی ، به ویژه زمان تمرکز و شیب ، زیر حوضه ها بـه دو گروه همگن تقسیم شد که گروه اول شامل زیر حوضه های تنگ اسد، تنگ خور، تنگ گروه و تنگ حر و گروه همگـن دوم شامل زیر حوضه های تنگ لاغر، گراش ، تنگ گانی ، فاریاب و بیغ شلو می باشد."