چکیده:
تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین سازوکارهای راهبر ی شرک تی و محافظه کار ی حسابدار ی در شرکتها یپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. در این تحقیق برای بررسی ارتباط بین محافظه کار ی و نظامراهبری شرکتی از معیارهای درصد مالکیت سهامداران نهادی، درصد اعضا ی غیرموظف هی ات مد یره، تفکی کوظایف رئیس هیات مدیره از مدیرعامل و وجود حسابرس داخلی در شرکت بعنوان سازوکارها ی نظام راهبر یشرکتی و روشهای گیولی وهین و بال و شیواکومار بعنوان معیارهایی برای محاسبه محافظه کاری در 71 شرکت بورساوراق بهادار تهران طی سالهای 83 الی 88 استفاده شده است.نتایج تحقیق بیانگر این مطلب می باشد که بدلیل محدودیت پایین بودن حجم نمونه آماری و با توجه به نی ازمدل بال وشیواکومار به تعداد مشاهدات زیاد و در طول دوره زمانی طولانی، مدل یاد شده در ایران از لحاظ آمار یمعنی دار نبوده و امکان استفاده از این روش در ایران در حال حاضر میسر نمی باشد. همچنین یافته های ای ن تحقی قدر خصوص ارتباط بین محافظه کاری (محاسبه شده از طریق روش گیولی و هین) و نظام راهبر ی شرک تی بی انگروجود رابطه مثبت بین درصد مالکیت نهادی سهام و درصد اعضای غیرموظف هی ات مد یره و رابطه منف ی ب ینتفکیک وظایف رئیس هیات مدیره از مدیرعامل با محافظه کاری در شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران بوده است .ضمن اینکه بین محافظه کاری و وجود حسابرسی داخلی در بورس اوراق بهادار تهران رابطه ای مشاهده نگرد ی د.نتیجه کلی تحقیق تائیدکننده دیدگاه مکمل در خصوص ارتباط بین محافظه کاری و مکانیزیم ها ی راهبر ی شرک تیمی باشد.
خلاصه ماشینی:
در این تحقیق جهت بررسی ارتباط بین محافظهکاری و نظام راهبری شرکتی از معیارهای درصد مالکیت سهامداران نهادی، درصد اعضای غیرموظف هیات مدیره، تفکیک وظایف رئیس هیات مدیره از مدیرعامل و وجود حسابرس داخلی در شرکت بعنوان سازوکارهای نظام راهبری شرکتی و روشهای گیولیوهین و بالوشیواکومار بعنوان معیارهایی برای محاسبه محافظهکاری در 71 شرکت بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 83 الی 88 استفاده شده است.
همچنین یافتههای این تحقیق در خصوص ارتباط بین محافظهکاری (محاسبه شده از طریق روش گیولی و هین) و نظام راهبری شرکتی بیانگر وجود رابطه مثبت بین درصد مالکیت نهادی سهام و درصد اعضای غیرموظف هیات مدیره و رابطه منفی بین تفکیک وظایف رئیس هیات مدیره از مدیرعامل با محافظهکاری در شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران بوده است.
بر این اساس سوالی که مطرح می شود این است که کدامیک از دیدگاههای مزبور در ایران وجود داشته و شرکتها و موسسات فعال در بورس اوراق بهادار تهران از چه مکانیزمی (محافظهکاری یا نظام راهبری شرکتی) برای کاهش مشکلات و هزینههای نمایندگی استفاده مینمایند.
متغیرهای مستقلی که اثر آنها بر شاخص محافظهکاری بعنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار میگیرد، عبارتند از درصد مالکیت سهامداران نهادی، درصد مدیران غیر موظف در هیات مدیره، وجود حسابرسی داخلی در شرکت و تفکیک وظایف مدیرعامل از ریاست هیات مدیره بعنوان معیارهایی از نظام راهبری شرکتی و اندازه شرکت، رشد، سودآوری و نسبت اهرمی بعنوان متغیرهای مداخلهگری که ممکن است بر رابطه بین محافظهکاری و نظام راهبری شرکتها اثر گذار باشند در نظر گرفته شده و اثر آنها، کنترل شده است.