چکیده:
در نظریههای جدید اقتصاد بینالملل، بحث همحرکتی ادوار تجاری و عوامل اثرگذار بر آن برای ایجاد و توسعه موافقتنامههای تجارت منطقهای کشورها اهمیت دارد بهطوریکه امکان تشکیل یک منطقه بهینه پولی را فراهم میآورد. هدف مقاله حاضر، بررسی مهمترین عوامل مؤثر بر همحرکتی پویای ادوار تجاری ایران و اعضای اکو با استفاده از یک شاخص همبستگی پویا در دوره زمانی 2012-1993 و با استفاده از رویکرد System GMM است. نتایج با استفاده از این شاخص نشان میدهد افزایش مبادلات تجاری و مالی و همچنین تشابه ساختار اقتصادی سبب تقویت همحرکتی ادوار تجاری ایران و سایر کشورهای عضو اکو میشوند، البته تشابه ساختار اقتصادی اثر بزرگتری دارد. همچنین، تشابه سیاستهای پولی و مالی نیز جزء دیگر عوامل اثرگذار محسوب میشوند.
خلاصه ماشینی:
"براساس تئوریهای اقتصادبین الملل ،اثرتجارت برهم حرکتی ادوار تجاری متفاوت بوده وبه ماهیت شوکهای ایجادشده ناشی ازروابط تجاری (شوکهای خاص صنعتی ٢وشوکهای تقاضا٣)بستگی دارد: الف ) شوک های خاص صنعتی :چنانچه گسترش روابط تجاری سبب بروزشوکهای خاص صنعتی دراقتصادکشورهاشود،به طوری که این شوکهاعامل مسلط درشکل گیری ادوارتجاری باشند،دراین صورت دودیدگاه متفاوت وجوددارد:ازیک سو،چنانچه یکپارچگی تجاری براساس نظریه هکشرـاوهلین شکل گیرد،یعنی روابط تجاری باتوجه به وجودمزیت نسبی دربخش های اقتصادی کشورهای طرف تجاری گسترش یابدوتجارت بین صنعتی ٤تقویت شود،دراین صورت ،تخصص گرایی عمیق تردربخش های دارای مزیت نسبی سبب میشودآن کشورنسبت به شوکهای صنایع خاص حساس شده وامکان بروز شوکهای نامتقارن درآن تقویت شود.
4. Coe and Helpman (1995); Lichtenberg and Pottelsberghe (1998); Frankel and Rose (1998); Fichtner (2003).
5. Frankel and Rose (1998); Clark and Wincoop (2001); Kose and Yi (2002); Shin and Wang (2004).
Holmstrom and Tirole (1997); Heathcote and Perri (2002); Morgan et al (2004); Mendoza and Quadrini (2010); Davis (2011) 2.
Holmstrom and Tirole (1997); Calvo and Mendoza (2000); Morgan et al (2004); Kalemli-Ozcan et al (2010).
Frankel and Rose (1998); Darvas and György (2005); Park (2013).
این نتیجه نشان میدهدگسترش روابط تجاری میان ایران واعضای اکو درنتیجه تخصص گرایی براساس وجودمزیت نسبی (تئوری هکشرـاوهلین )نبوده ،بلکه شوکهای تقاضاوسرریزهای تکنولوژیکی عامل اصلی افزایش هم حرکتی ادوارتجاری است .
نتایج به دست آمده ازاین شاخص جدیدورویکردSystem GMMنشان میدهدافزایش شدت تجارت دوجانبه سبب تقویت هم حرکتی ادوارتجاری ایران واعضای اکوشده و درنتیجه ،گسترش روابط تجاری میان ایران واعضای اکودرنتیجه تخصص گرایی براساس وجودمزیت نسبی (تئوری هکشر ـاوهلین )نیست ،بلکه شوکهای تقاضاوسرریزهای تکنولوژیکی عامل اصلی افزایش هم حرکتی ادوارتجاری است ."