خلاصه ماشینی:
"در دوره نوجوانی است که نوجوانان، هم از نظر احساس نیاز به پرستش کمال مطلق و هم از بابت تفکر انتزاعی برای روی آوردن به دین و فهم مفاهیم دینی و آموزه های تربیتی، آمادگی های مقدماتی احساسی و ذهنی لازم را به دست می آورند و خانواده و مربیان و مراکز دینی فرصت مناسبی در اختیار دارند که باور و رفتار دینی و تربیت اسلامی را به او بیاموزند.
مربیان متعهد و مراکز پرورشی در سایه آموزه های دینی و اخلاقی و با بهره گیری از مفاهیم صحیح روان شناسی قادر خواهند بود نوجوانان و جوانان را به مسیری که سعادت دنیا و آخرت آنان در آن قرار دارد، رهنمون باشند و با استفاده از تعلیمات قرآن کریم و رهنمودهای گهربار معصومان(علیهم السلام)روش بهتر و صحیح زیستن را به آنان بیاموزند و با استفاده از دستورالعمل های نشأت گرفته از وحی و کلام معصوم(علیه السلام)، نسل با نشاط و جوان جامعه را به سوی حیاتی طیب و پاکیزه که عاری از بی هدفی، بی هویتی، نافرمانی و سردرگمی است، رهنمون باشند."