چکیده:
میگرن عبارت است از حملههای مکرر سردرد که بهطور معمول یکطرفه و با اختلال پیچیدۀ عصبی-عروقی و تحریک همزمان مسیرهای درد اعصاب حسی ترژمینال همراه است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی منتخب روی برخی عوامل فیزیولوژیکی بیماران مبتلا به میگرن بود. آزمودنیهای تحقیق 22 زن مبتلا به میگرن، در دامنۀ سنی 22 تا 53 سال بودند که به شکل دردسترس و غیرتصادفی در دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (9 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی علاوهبر درمان دارویی به مدت دوازده هفته، سه جلسۀ هفتگی در تمرینات منتخب شامل فعالیت روی نوارگردان، و دوچرخۀ کارسنج به مدت 35 تا60 دقیقه و با شدت50 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب شرکت داشتند. گروه کنترل تحت درمان دارویی، اما غیرفعال، و صرفا در پیشآزمون-پسآزمون شرکت داشتند. تحلیل آماری دادهها نشان داد که پروتکل تمرینی موجب کاهش معنادار شدت سردرد، سطوح CGRP، درصد چربی؛ و افزایش معناداری در استقامت قلبی- عروقی گروه تجربی شد (05/0>P). شدت سردرد از 23/34 به 30/14 مورد کاهش، سطوح CGRP از50/53 به 45/48 درصد در پسآزمون کاهش، درصد چربی از 45/31 درصد به 25/25 درصد کاهش، و استقامت قلبی- عروقی از 81/24 به 81/41 میلیلیتر/کیلوگرم/ وزن بدن افزایش نشان داد. نتیجهگیری می شود که احتمالا میتوان از تمرینات هوازی بهعنوان یک روش درمانی مکمل در کنار سایر درمانهای دارویی برای بیماران مبتلا به میگرن استفاده کرد.
خلاصه ماشینی:
"از آنجا که بیماری میگرن با بیشترین تعداد تکرار سردرد به طور معمول به کیفیت زندگی بیمار آسیب می رساند، اگرچه تاکنون تحقیقات بسیاری اثربخشی درمان با داروهای پیشگیری مثل بتابلوکرها و داروهای ضد صرع را گزارش کرده اند، در سال های اخیر درمان های غیردارویی مانند اجرای تمرینات استقامتی هوازی نیز برای پیشگیری از بروز حمله های میگرنی مورد توجه قرار گرفته است (٣٩).
اما برخی تحقیقات نیز نشان داده اند که در نتیجة اجرای برنامة تمرینات هوازی منظم نه تنها وضعیت میگرن وخیم تر نشد، بلکه تعداد حمله های میگرن ، استقامت قلبی - عروقی و کیفیت زندگی این بیماران بهبود یافت (٤٣،٤٠).
به نظر می رسد با توجه به یافته های تحقیق مبنی بر کاهش معنادار در شدت سردرد، میزان نوروپپتید وابسته به ژن کلسی تونین ، تغییرات مطلوب در درصد چربی بدن و افزایش شایان توجه استقامت قلبی - عروقی آزمودنی ها در اثر تمرینات منتخب هوازی در گروه تجربی ، بتوان از تمرینات هوازی به عنوان روش درمانی مکمل در کنار سایر درمان های دارویی در بیماران مبتلا به میگرن به منظور بهبود سردرد آنان استفاده کرد.
همان گونه که اشاره شد، عوامل متعددی در بروز سردردهای میگرنی نقش دارند، که با توجه به اهمیت آنها، پیشنهاد می شود در خصوص آثار متغیرهایی مانند سروتونین بر میگرن و تأثیر سیتوکینین ها، آدیپوسیتوکینین ها و استیل کولین روی سطوح CGRP، همچنین نوع و شدت های مختلف تمرینی ، پژوهش های مشابهی برای ارزیابی تأثیرات دقیق تر این فاکتورهای خونی انجام گیرد."