چکیده:
چکیده
خلاصه ماشینی:
در این مقاله با بررسی عوامل مختلف در میزان استهلاک انرژی در این سه مرحله نشان داده میشود که میزان انرژی مستهلک شده در مرحله تونل (برشی- اصطکاکی مابین پرتابه و بتن) به علت شکل هندسی نوک پرتابه نسبت به دو مرحله دیگر کمتر است؛ به عبارت دیگر بخش اعظمی از اتلاف انرژی در پدیده نفوذ در نقطه برخورد و نقطه خروج پرتابه از وجوه جلویی و پشتی دال صورت میپذیرد.
در خصوص پرتابه نیز تنها به ذکر این نکته بسنده میشود که بهدلیل بروز تغییر شکلهای بسیار ناچیز در پرتابههای سنگین فولادی پس از نفوذ در بتن از مدل ماده صلب برای شبیهسازی آنها استفاده شده است.
همانطور که در شکل دیده میشود تغییر ضریب اصطکاک دینامیکی تأثیر چندانی بر نتایج حاصله ندارد و مقادیر بسیار نزدیکی از سرعت خروجی برای این 3 دسته تحلیل بهدست آمده است.
نرخ کرنش در خصوص نرخ کرنش میتوان اینگونه نتیجه گرفت که اعمال تاثیرات نرخ کرنش در بارگذاریهای دینامیکی و بهخصوص پدیده نفوذ، تأثیر کاملا محسوسی بر نتایج بهدست آمده در تحلیلها داشته و این تأثیر بهصورت افزایش مقاومت هدف پس از اعمال ضریب افزایش مقاومت دینامیکی (DIF) به عنوان پارامتر معرف تأثیر نرخ کرنش خواهد بود که در کاهش محسوس سرعت خروجی پرتابه و نزدیک شدن آن به مقدار واقعی قابل مشاهده میباشد.
البته بدیهی است که اعمال الگوریتم فرسایش، تأثیر محدودی بر نتایج داشته باشد و سرعت خروجی را تا حدی تحت تاثیر قرار دهد بهطوریکه با افزایش کرنش برشی (بهعنوان الگوریتم فرسایش در این مقاله) سرعت خروجی پرتابه تا حدی کاهش و یا به عبارت دیگر مقاومت هدف تا حدی افزایش مییابد.