چکیده:
نقدینگی بانک ، توانایی بانک را در صورت کاهش ناگهانی سپرده ها و همچنین توانایی آن را در تامین مالی اعتبارات اعطایی افزایش میدهد. بانک مرکزی به عنوان یک نهاد ســـیاســـتگذار نقش مهمی میتواند در جلوگیری از بحران نقدینگی در شــرایط افزایش ریســک نقدینگی بانک ها داشــته باشــد. یکی از ابزارهای مهم بانک مرکزی میتواند به صورت تزریق نقدینگی به سیستم بانکی در شرایط بحران نقدینگی با شد. از آنجا که اثربخشی تزریق نقدینگی در کاهش احتمال رخداد ریســـک نقدینگی به میزان ســـلامت بانک بســـتگی دارد، در این مقاله ســـعی خواهد شـــد با بهره گیری از روش پانل لاجیت و با اسـتفاده از داده های ترازنامه و سـود و زیان بانک های موجود در کشـور در دوره ٩٢-١٣٨٥ نقش سیاست پولی در کاهش احتمال رخداد ریسک نقدینگی شبکه بانکی کشور با توجه به میزان سلامت بانک ها مورد تحلیل قرار گیرد. نتایج حا صل از بررسی موضوع بیانگر این ا ست که تزریق نقدینگی میتواند احتمال رخداد ریسک نقدینگی را در شبکه بانکی کشور کاهش دهد. همچنین سیاست پولی در بانک هایی که در مقایسه با سایر بانک ها از سلامت بیشتری برخوردار هستند، نقش موثرتری در کاهش احتمال رخداد ریسک نقدینگی دارد.
Bank liquidity increases the ability of banks in case of suddenly decreasing deposits and for the purpose of credit financing. The central bank as a policy-maker institution can play an important role in preventing a liquidity crisis، when the banks' liquidity risks have increased. One of the most important tools for central bank is liquidity injection in the banking system in a liquidity crisis. Since effectiveness of liquidity injection in reducing the probability of liquidity risk depends on the health status of the banks، in this paper we study the effect of liquidity injection on reducing liquidity crisis with a consideration for soundness of banking activities، using a a panel-logit model and balance sheet and income statement data for the period of 2006-2013. Results show that liquidity injection reduces liquidity risk and if one bank is more stable than other banks، it will have lower liquidity risk than others.
خلاصه ماشینی:
"از آنجا که اثربخشی تزریق نقدینگی در کاهش احتمال رخداد ریســـک نقدینگی به میزان ســـلامت بانک بســـتگی دارد، در این مقاله ســـعی خواهد شـــد با بهره گیری از روش پانل لاجیت و با اسـتفاده از داده های ترازنامه و سـود و زیان بانک های موجود در کشـور در دوره ٩٢-١٣٨٥ نقش سیاست پولی در کاهش احتمال رخداد ریسک نقدینگی شبکه بانکی کشور با توجه به میزان سلامت بانک ها مورد تحلیل قرار گیرد.
مانتینو (٢٠١٢) با استفاده از روش پانل در دوره زمانی ١٠-٢٠٠٢ برای کشور رومانی و با انتخاب تعیین نرخ بهره به عنوان نقش بانک مرکزی و در نظر گرفتن نســـبت وام به کل دارایی و ن سبت دارایی نقد به سپرده فرار به عنوان شاخص های نقدینگی، عواملی که مؤثر بر ریسک نقدینگی بانک است را شناسایی کرده است .
بانک هایی که در ناحیه یک قرار دارند، اگر چه دارای رشـد هزینه بهره ای کمتر از شـبکه بانکی خواهند بود، اما به دلیل نگهداری دارایی نقد بیش از متوسط شبکه بانکی، ممکن است با کاهش سود در دوره های آتی مواجه شــوند.
جدول (٤)- متغیرهای مورد استفاده در مدل متغیرهای کلان و بانکی نماد اختصاری نرخ تورم Inf شاخص سودآوری Roe سلامت بانکی( کفایت سرمایه ) Ca سلامت بانکی (ریسک پذیری بانک ) Npl بدهی به بانک مرکزی Dc حاصل ضرب متغیر مجازی ریسک پذیری بانک در بدهی به بانک مرکزی Dc*dnpl نرخ سود سپرده Rd بر ا ساس نظریاتی که در بند دوم مقاله بیان شد، بانک ها برای افزایش سودآوری، منابع خود را به داراییهای بلندمدت نظیر تسهیلات اعطایی اختصاص میدهند."