چکیده:
توسعه فناوری ها و گسترش صنایع موجب شده است که جوامع بیش از پیش به انرژی های
فسیلی محتاج شوند. با اختلال و توقف در عرضه و ترانزیت انرژی، هم نیاز های مردم در دنیا و به
خصوص در کشور های مصرف کننده تامین نخواهد شد و هم تحرک اقتصادی کشور های تولید
کننده متوقف خواهد شد. در نتیجه انرژی به عنوان یک متغیر ژئو پلیتیک، جایگاه ویژه ای در
عرصه روابط بین الملل داراست و تامین امنیت آن امروزه به عنوان یکی از موضوعات جدید
حقوق بین الملل انرژی، در دستور کار تمام دولت ها و معاهدات بین المللی قرار گرفته است. اما
مفهوم امنیت انرژی و موضوعات اساسی آن چه می باشد؟ هدف این پژوهش این است تا مفهوم
امنیت انرژی را از منظر معاهدات بین المللی از جمله معاهده منشور انرژی، موافقت نامه های
سازمان تجارت جهانی، قوانین و مقررات اتحادیه اروپا و معاهده موسس سازمان تجارت آزاد
آمریکای شمالی موسوم به نفتا، به غنوان"منبع اصلی حقوق بین الملل بدست آورده و سپس
موضوعات اساسی آن را شناسایی نماید.
خلاصه ماشینی:
اما مفهوم امنيت انرژي و موضوعات اساسي آن چه مي باشد؟ هدف اين پژوهش اين است تا مفهوم امنيت انرژي را از منظر معاهدات بين المللي از جمله معاهده منشور انرژي ، موافقت نامه هاي سازمان تجارت جهاني ، قوانين و مقررات اتحاديه اروپا و معاهده موسس سازمان تجارت آزاد آمريکاي شمالي موسوم به نفتا، به عنوان منبع اصلي حقوق بين الملل بدست آورده و سپس موضوعات اساسي آن را شناسايي نمايد.
p,٢٠٠٦,Widet &Konoplyanik ( بند دوم : موضوعات اساسي امنيت انرژي از منظر معاهده منشور انرژي معاهده منشور انرژي، امنيت انرژي را سرمايه گذاري خارجي در بخش انرژي دولت ها بدون هيچ گونه خطر اعم از سياسي و اقتصادي براي سرمايه گذار مي داند تا کشورهاي سرمايه گذارکه عمدتاً کشورهاي مصرف کننده مي باشند، بتوانند از اين طريق به انرژي مصرفي خود به اندازه ١ شرط دولت کامله الوداد، اعطاي بهترين وضعيت تجاري اعطا شده به هر عضو ، به ديگر اعضا است و شرط رفتار ملي بدين معني است که پس از عبور ازمرز و پرداخت حقوق و عوارض مربوطه ، تبعيضي ميان کالا و عرضه کننده کالاي خارجي با کالا و عرضه کننده کالاي داخلي صورت نگيرد .
امنيت انرژي از منظر سازمان تجارت جهاني که اکثريت اعضاي آن کشورهاي مصرف کننده هستند بدين معنا است که به يک کشور، انرژي به طور مطمئن و ايمن و بدون هيچ گونه خطري و به اندازه اي که براي رشد اقتصادي آن کشور کافي و لازم است و از لحاظ اقتصادي (قيمت هاي معقول ) و زيست محيطي مقرون به صرفه مي باشد، عرضه گردد.