چکیده:
روابط مصر و اسرائیل از زمان تشکیل رژیم صهیونیستی همواره با فرازوفرودهای متعددی روبرو بوده است. طی سالها مصر رهبری جهان عرب را در رابطه با منازعه اسرائیل و فلسطینیها بر عهده داشته است و همین مسئله بر اهمیت این کشور برای اسرائیل در خاورمیانه افزوده است. در دوره طولانی ریاست جمهوری حسنی مبارک روابط مصر و اسرائیل در زمینههای سیاسی، اقتصادی و امنیتی گسترش یافت. پس از گسترش موج اعتراضات سیاسی و اجتماعی در کشورهای عربی از سال 2011 به بعد و با آغاز اعتراضات گسترده مردمی در مصر، حسنی مبارک از صحنه سیاست داخلی این کشور مجبور به کنارهگیری شد و در اولین انتخابات ریاست جمهوری پس از خیزشهای اسلامی اخوان المسلمین بهعنوان باسابقهترین گروه اسلامگرای مصر این منصب را در اختیار گرفت. با توجه به اینکه سیاست خارجی هر کشور در راستای سیاست داخلی آن تنظیم میگردد، به قدرت رسیدن اخوان المسلمین طبیعتا سیاست خارجی مصر را به طور عام و رابطه دو جانبه با اسرائیل را به طور خاص تحت تأثیر قرار داد. این مقاله به بررسی روابط مصر و اسراییل با تاکید بر نقش اخوان المسلمین مصر در دوره پس از مبارک پرداخته است. روابط مصر و اسرائیل از زمان تشکیل رژیم صهیونیستی همواره با فرازوفرودهای متعددی روبرو بوده است . طی سال ها مصر رهبری جهان عرب را در رابطه با منازعه اسرائیل و فلسطینیها بر عهده داشته است و همین مسئله بر اهمیت این کشور برای اسرائیل در خاورمیانه افزوده است . در دوره طولانی ریاست جمهوری حسنی مبارک روابط مصر و اسرائیل در زمینه های سیاسی، اقتصادی و امنیتی گسترش یافت . پس از گسترش موج اعتراضات سیاسی و اجتماعی در کشورهای عربی از سال ٢٠١١ به بعد و با آغاز اعتراضات گسترده مردمی در مصر، حسنی مبارک از صحنه سیاست داخلی این کشور مجبور به کناره گیری شد و در اولین انتخابات ریاست جمهوری پس از خیزش های اسلامی اخوان المسلمین به عنوان باسابقه ترین گروه اسلام گرای مصر این منصب را در اختیار گرفت . با توجه به اینکه سیاست خارجی هر کشور در راستای سیاست داخلی آن تنظیم میگردد، به قدرت رسیدن اخوان المسلمین طبیعتا سیاست خارجی مصر را به طور عام و رابطه دو جانبه با اسرائیل را به طور خاص تحت تأثیر قرار داد. این مقاله به بررسی روابط مصر و اسراییل با تاکید بر نقش اخوان المسلمین مصر در دوره پس از مبارک پرداخته است .
خلاصه ماشینی:
"میتوان این نکته را عنوان کرد که با افزوده شدن نقش عرصه سیاسـت داخلی مصر و افکار عمومی در روابط با اسرائیل ، یکی از مهم ترین تـأثیرات انقـلاب مردمی مصر تغییر روند تعاملی - امنیتی مصـر و اسـرائیل بـه یـک معادلـه تقـابلی - امنیتی به ترتیب در سطح مردم - دولت است که باعث میشود دو دولـت ، بـه ویـژه دولت مصر ازیک طرف با فشار امریکا و ارتش و از طرف دیگر با فشار افکار عمومی و گروه های سازنده عرصه سیاست داخلی، تصمیماتی در آینده روابط این دو کشـور بگیرد که هدف اول آن تأمین منافع ملی و رضایت کارگزاران سیاست داخلـی باشـد.
به طورکلی در پژوهش های مربوط به مصر پس از تحولات ٢٠١١ و به قدرت رسـیدن اخوان المسلمین سه احتمال در خصوص رابطه ایـن کشـور بـا اسـرائیل مطـرح شـده است : ١- ادامه یافتن روابط حسنه مثل دوره مبارک ٢- قطع کامل و بحرانی شدن روابط مصر و اسرائیل ٣- ادامه روابط اما در حالت سرد و شکننده در چارچوب سازه انگاری و در شرایط جدید منطقه ای و بین المللی باید بـین اخـوان - المسلمین به عنوان جنبش و اپوزیسیون در زمان حکومت مبارک و اخـوان المسـلمین در مسند ریاست جمهوری و اکثریـت مجلـس و اخـوان المسـلمین فعلـی و بعـد از مرسی تفاوت قائل شد."