چکیده:
در اسلام ، مجازات مرتکب جنایاتی مانند قتل ، سرقت و خیانت در امانت ،اموری مانند قصاص ، قطع دست ، حبس و یا شلاق است ؛ ولی چنین مجازات هایی مجوزی برای توهین و تحقیر مجرم نیست ؛ یعنی سزای هر عمل مجرمانه ای در شرع و قانون مشخص شده و باید عین مجازات تعیین شده ، اعمال گردد و در عین حال نباید به شخصیت فرد مجرم بی حرمتی شود و یا شخص مجرم مورد اهانت و تحقیر قرار گیرد. بنیان این ادعا را باید در قانون احترام انسان جستجو کرد که در اصل کرامت ، اصل عدم تلازم بین بدن و آبروی مجرم ، و اصل اولویت احترام به مومن ریشه دارد. لازمه اثبات این ادعا، بررسی مدارک احترام به مجرم به عنوان یک قاعده در فقه و حقوق اسلامی است که نیازمند تبیین و تامل است . با توجه به مبانی قرآنی و نیز آرا فقیهان و اندیشمندان مسلمان ، ظرفیتی برای بحث کردن از احترام مجرم ، به عنوان قانونی در فقه ، اخلاق و حقوق وجود دارد. در این مقاله تلاش شده است تا ضمن اثبات برخورداری انسان از اصل کرامت ، دلایلی را بر این مسئله اقامه نموده و فلسفه مجازات را در راستای احترام به مجرم به عنوان یک قانون ، مورد تبیین و بررسی قرار دهد.
Under Islam, such punishments as retaliation in kind, cutting off of hand, imprisonment or flagging are provided for such crimes as murder, theft and breach of trust; however, such punishments do not justify humiliation of the perpetrator. That is, the punishment for each criminal act is provided for under sharia and Islamic law and the provided punishment shall be imposed exactly while making sure that the punished person shall by no means be subject to disrespect and humiliation in the course of punishment. This claim is based on the doctrine of respect for the human nature, which is originally rooted in the doctrine of dignity and the doctrine of non-association of the body and dignity of the criminal as well as the doctrine of respect for the Muslims. The proof of such claim requires a study of the evidence supporting the respect for the criminals as a doctrine of Islamic jurisprudence and law, which requires explanation and scrutiny. Given of the Qur’anic principles as well as the opinions of Muslim jurists and scholars, there are sufficient grounds in support of the argument in favor of the respect for the criminal as a law of Islamic jurisprudence, ethics and law. This paper tried to provide proof of the human’s enjoyment of the right to dignity and also to discuss the philosophy of punishment with respect to the doctrine of the respect for the criminal as a doctrine of law.
خلاصه ماشینی:
هنگامی که با مجرمی رو به رو می شوید، چه احساسی به شما دست می دهد؟ آیا مجرم را فردی منفیوبیارزش میدانید؟آیامیتوان به خوداجازه دادکه دربرخوردبایک رفتارمنفیسرزده ازیک مجرم ،باهمه رفتارها،ویژگیها،وبه طورکلی،باکل شخصیت اومنفیوپیش داورانه برخوردشود؟ به بیان دیگر، آیا می توان کسی را که مرتکب جرمی شده ، یا اشتباه و خطایی از او سر زده است ، جرم و خطای او را معرف تمام شخصیت او انگاشت ؟ آیا آدمیان با خطا و اشتباه ، از مسیر انسانیت خارج می شوند و اجازه بی حرمتی و برچسب زدن به آنان از سوی شرع داده شده است ؟ روشن است که نمی توان به چنین پرسش هایی شتاب زده پاسخ داد؛ زیرا در دین اسلام ، همه افراد دارای حرمت و ارزش انسانی می باشند و نمی توان به آنان بی دلیل اهانت کرد؛ با افراد مجرم و زندانی نیز در کنار مجازات اسلامی، باید به گونه ای برخورد کرد که آنان به شخصیت و جایگاه واقعی خویش پی ببرند و دیگر بار اعمال و رفتار ناپسند و ناشایست انجام ندهند.
یکی از مهم ترین دلایلی که این ادعا را ثابت میکند، جهانی بودن این مجازات ها است ، اگر هدف فقط تحقق عدالت و سزا دادن به مجرم بود، این هدف به صورت دقیق تری در جهان دیگر میتوانست تحقق پیدا کند؛ زیرا تحقق عدالت مطلق در این جهان ، نه ممکن است و نه مطلوب ، در حالی که دیده می شود این مجازات ها نه تنها باید در این عالم / اعمال شوند؛ بلکه تأخیر در اجرای آن ها برای یک ساعت نیز منع شده است و این نیست مگر به دلیل این که اجرای این مجازات ها در این عالم و سرعت در اجرای آن ها میتواند آثار و نتایج بسیار مطلوبی را به دنبال داشته باشد.