چکیده:
شیوع بالای بیماری قلبی و عروقی اهمیت مقابله با این بیماری را آشکار می سازد و به همین دلیل شناسایی و بررسی عوامل خطرساز زیستی و روان شناختی و پیشگیری و درمان در این حیطه ضروری به نظر می رسد. امروزه علاوه بر کشیدن سیگار، بیماری های غیرواگیر مانند کلسترول بالا، دیابت ، فشار خون ، چاقی و عدم تحرک و ورزش ، تیپ شخصیتی و تأثیرپذیری از استرس های روزمره نیز عامل موثری در بیماری های قلبی شناخته می شوند. مطالعه حاضر تاثیر تیپ های شخصیتی در ابتلا به بیماری عروق کرونر را مورد بررسی قرار می دهد. روش پژوهش پیمایشی و استفاده ار پرسشنامه و نمونه آماری ١٠٠ نفر از بیماران قلبی زن و مرد بستری شده در بیمارستان های شهر کرمان می باشند. یافته های تحقیق نشان داد که ٥٥ درصد بیماران مرد و ٤٥ درصد زن بودند، سن اغلب بیماران ٤١ـ٦٠ سال و ٨٢ درصد آنها دارای تیپ شخصیتی A بودند. تیپ شخصیتی A با مشخصاتی چون پرخاشگری ، ناآرامی ، سرعت در گفتار و حرکت ها و عجول بودن بیش از حد شناخته می شود و افراد را مستعد ابتلا به بیماری های عروق کرونر قلب می کند.
خلاصه ماشینی:
"پژوهش روزنمن ، برای بررسی رابطه رفتار نوع A با بیماری عروق قلب ، پژوهشی به کمک مصاحبه ای ساختمند از ٣٠٠٠ مرد میان سال صورت گرفت ، مصاحبه طوری طراحی شده بود که ایجاد خشم کند، برای نمونه آزمودنی را بدون هر توضیحی منتظر می گذاشتند و بعد پرسش هایی درباره رقابت جویی ، خصومت ورزی و فوریت های زمانی برایش مطرح شد، نمونه پرسش ها عبارت بودند از: هیچ وقت احساس کرده اید وقت تنگ است و تحت فشار هستید؟ آیا غذا را با سرعت می خورید؟ در عین حال در شرایطی که پاسخ دهند سرگرم پاسخ دادن بود سخنش قطع شد و به صورت تحریک کننده پرسش های دیگری مطرح و به پاسخ هایش بی اعتنایی شد از سوی دیگر برای ارزیابی مصاحبه شونده بیشتر به شیوه رفتار او در موقع پاسخ گویی ، نمره داده می شد تا به خود پاسخ های او.
15 15 26 26 16 16 12 12 7 7 23 23 1000 داده های جدول فوق و به طورکلی یافته های تحقیق که بین ١٠٠ نفر از بیماران ، بیمارستان های شفا و آیت الله کاشانی شهر کرمان صورت گرفت نشان داد که ٨٢ درصد از بیماران دارای الگوی شخصیتی A هستند و نسبتا رفتارشان با متغیرهای چارچوب نظری پژوهش همخوانی دارد به طوری که احساس عجله و فوریت زمانی در کارها، پرخاشگری ، احساس رقابت ، جاه طلبی و وقت شناسی در بیماران قابله مشاهده است ، این متغیرها برای افراد بیمار ایجاد فشار و استرس می کرد به طوری که بیماران عنوان می کردند این استرس را هر روز تجربه می کردند و برای آنها به صورت یک عادت روزانه شده است ."