خلاصه ماشینی:
"از طرفی چون مردم، نمایندگان را انتخاب میکنند و به عنوان بالاترین ارگان حکومتی بر سایر نهادها، حاکم مینمایند و این همان «مردمسالاری» است؛ چون مردم بدون اجبار رأی میدهند و همچنین «دینی» است؛ زیرا کسانی را بر میگزینند که صلاحیت دینی دارند.
ایشان در فرق بین مردمسالاری دینی با دموکراسی میگوید؛ در دموکراسی آزادیهایی وجود دارد که مطلق است و افراد از روی میل و خواست خودشان تصمیمگیری میکنند، درحالیکه در مردمسالاری دینی، مردم بر اساس ضوابط اسلامی رهبر را انتخاب میکنند و اراده خودشان را با انتخاب خبرگانی از میان ملت اعمال میکنند و این بر اساس خواسته دل نیست، بلکه در محدوده خواست خداوند است.
در این مردمسالاری، رهبر نمایندگان مجلس و حتی رییس جمهور را مردم انتخاب میکنند.
لذا مردمسالاری دینی است و این دینی بودن هم مشکلات را حل میکند؛ یعنی مردم در محدوده دین به تمام مشکلات خود رسیدگی میکنند و آنها را سر و سامان میدهند."