خلاصه ماشینی:
""تاموس"در پاسخ گفت:ای"توت"هنرور،یکی رد اختراع هنرها استاد است و دیگری در بازشناختن سود و زیان آنها،تو چون پدر فن نوشتن هستی،محبتی که به فرزند داری نمیگذارد حقیقت را ببینی و از این رو خلاف اثری را که در مردمان خواهد داشت بیان کردی.
این بدان معنی است که متن و گفتهها تنها میتوانند راهنمایی برای اندیشه باشند نه خود اندیشه،اندیشه و خلاقیت انگاه آغاز میشوند که ذهن و پدیدار به گفت و گو برآیند.
نظام آموزشی،به ویژه در مدیریت،از ان رو که حوزهای بشدت انسانی است،بدون تحریک نیروی اندیشه ورزیدن قادر به ظهور خلاقیت در آنها نخواهیم شد تنها میتوان مشتی کلیشههای خاص را تحت عنوان تئوریهایی از آنسوی مرزها عرضه کرد.
براستی به عنوان کی مدیر،با چند نفر از کارکنان محیط خود روبهرو شدهاید که قادر به عرضه پرسش خلاق در محیط کار بوده؟و در ادامه در پی پاسخ آن برآمده باشند؟انسان موجودی است که بدون حرکت در چنین راهی به سرعت پژمرده شده و از بین میرود."