چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی ساختار جسمی دانشآموزان مقطع راهنمایی سنین 15-11 ساله شهرستان دماوند بوده است.لذا جامعه آماری این تحقیق را دانشآموزان شاغل به تحصیل این مقطع در سال تحصیلی 82-81 تشکیل داده و نمونه آماری تحقیق مجموعا 5%از کل جامعه تحت بررسی بوده است.
ابزار اندازهگیری تحقیق نیز شامل پرسشنامه محقق ساخته بوده که براساس آن اطلاعات لازم در خصوص سن،قد،وزن،تیپ بدنی،بخش غالب بدن،سابقه فعالیتهای بدنی و وجود یا عدم بیماریهای خاص که سبب محدودیت حرکتی میگردد استخراج گردیده است.همچنین آزمون نیویورک جهت شناخت وضعیت طبیعی و یا وجود ناهنجاری و تغییر شکلهای ساختاری بدن و آزمون ماتیاس به منظور سنجش میزان استقامت عضلات ناحیه شانه بوده است.تجزیه و تحلیل دادههای تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و نیز آزمایش فرضیههای تحقیق که براساس آزمون خی دو و با ضریب اطمینان 95%نشان داده است که 73/69 درصد از نمونههای تحقیق از نقطه نظر ساختار بدنی دارای وضعیت غیر طبیعی بوده که در این میان کیفوز-پشتی با 66/66 درصد شایعترین ناهنجاری و انگشت چکشی با 96/1 درصد کمترین میزان را در بین نمونههای تحقیق دارا بوده اند.بطور کلی بررسی نتایج نشان داده است که بین ویژگی های فردی سن،قد،وزن با ناهنجاریهای مورد بررسی ارتباط معناداری وجود نداشته است.نتایج همچنین بیانگر آن است که وابستگی میان تیپ بدنی و نوع ناهنجاریهای معنیدار نبوده است. همچنین نمونه از نظر ویژگیهای قد،و وزن و سن با نتایج اجرای تست ماتیاس تفاوت معنیداری نداشتهاند.لیکن از نقطه نظر تیپ بدنی و سابقه فعالیت ورزشی با نتایج اجرای تست ماتیاس این تفاوت معنیدار بوده است.
خلاصه ماشینی:
"لذا با توجه به اینکه یکی از اهداف عمده تحقیقها ترسیم تصویری دقیق و شفاف از وضعیت ناهنجارهای استخوانی اندام دانشاموزان مقطع راهنمایی شهرستان دماوند بوده نتایج حاضر نشان میدهد که بیتوجهی به وضعیت ساختار بدنی این دسته از دانشاموزان میتواند بطور گستردهای سبب توسعه وضعیتهای غیر طبیعی در بین این دسته از افراد گردد مخصوصا اینکه مقطع سنی این افراد که مراحل بلوغ جسمانی خود را میگذرانند از حساسیت ویژهای برخوردار است انچنان که نتایج تحقیق حاکی از ان است که متاسفانه بیش از 73/69 درصد از نمونههای تحقیق دارای وضعیت غیر طبیعی میباشند،که رشد آن در اندام بالا تنه بیش از 75/3 برابر اندام پایین تنه میباشد که بین امر میتواند ناشی از بیتوجهی به عادات حرکتی و یا فعالیتهای روزمره دانشاموزان بالاخص و در این اندام بوده باشد و چنانچه اینروند ادامه یابد میتواند اسیبهای شدیدی به جامعه نوجوان کشور واردسازد،لذا شناخت و الدین در مرحله نخست و نیز معلمین تربیت بدنی در مرحله بعدی،از عوامل ایجاد کننده اینگونه ناهنجاری نقش موثری در پیشگیری از شیوع آنان بوده و نکته قابل ذکر اینکه چنانچه دانشاموزان پیش از ورود به مدرسه و آغاز سال تحصیلی جدید از نظر شرایط جسمی و استخوانبندی مورء مطالعه و ارزیابی قرار گرفته و موارد نابهنجار مشخص گریده و در طی سال تحصیلی با برنامههای منظم و مشاورههای لازم حرکتی تحت درمان قرار گیرند تا حد بسیاری میتواند از توسعه این ناهنجاری و یا گسترش ان به سایر بخشهای بدن بکاهد."