چکیده:
در این پژوهش سعی شده است با بررسی سه نمونه از آیات قرآن کریم در باب «عدل الهی»، «امامت» و «وضو» از دیدگاه سه مترجم اهل سنت یعنی ابوالفضل رشید الدین میبدی، شاه ولی الله دهلوی و نجم الدین محمد نسفی و سه ترجمه معاصر شیعه یعنی ترجمه آیت الله مکارم شیرازی، ترجمه مهدی الهی قمشهای و ترجمه فولادوند، چگونگی تأثیرگذاری پیشفرضهای عقیدتی بر ترجمه قرآن کریم تبیین گردد. نتیجه بدستآمده نشان میدهد که این پیشفرضها به وضوح رنگ اعتقادی ترجمههای صورتگرفته را آشکار مینمایند.
خلاصه ماشینی:
comنویسنده مسئول: مینا یعقوبی"/> چکیده در این پژوهش سعی شده است با بررسی سه نمونه از آیات قرآن کریم در باب «عدل الهی»، «امامت» و «وضو» از دیدگاه سه مترجم اهل سنت یعنی ابوالفضل رشید الدین میبدی، شاه ولی الله دهلوی و نجم الدین محمد نسفی و سه ترجمه معاصر شیعه یعنی ترجمه آیت الله مکارم شیرازی، ترجمه مهدی الهی قمشهای و ترجمه فولادوند، چگونگی تأثیرگذاری پیشفرضهای عقیدتی بر ترجمه قرآن کریم تبیین گردد.
از این رو به منظور روشنشدن این مسأله که آیا گرایشهای اعتقادی مترجم در ترجمه تأثیرگذار است یا خیر؟ یک آیه از قرآن کریم در ارتباط با «عدل الهی» به منزله شاخهای از مباحث خداشناسی و یک آیه در رابطه با «امامت» به عنوان فرعی بر مسأله نبوت، و در نهایت آیهای درباره کیفیت «وضو» که از موضوعات احکام عملی محسوب میگردد را انتخاب نموده و از دیدگاه سه مترجم شناختهشده اهل سنت یعنی ابوالفضل رشید الدین میبدی، شاه ولی الله دهلوی و نجم الدین محمد نسفی و سه ترجمه معاصر شیعه یعنی ترجمه آیت الله مکارم شیرازی، ترجمه مهدی الهی قمشهای، و ترجمه فولادوند، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
یکی از این آیات که به آیه ولایت معروف است را از دیدگاه مترجمین فریقین مورد بررسی قرار میدهیم: ﴿إنما ولیکم الله و رسوله و الذین ءامنوا الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم راکعون﴾ (مائده/55) - ترجمه آیت الله مکارم شیرازی: «سرپرست و ولی شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آوردهاند همانها که نماز را بر پا میدارند، و در حال رکوع، زکات میدهند»(مکارم شیرازی،1373،ج1: 117).