چکیده:
زمینه و اهداف: افزایش سن ازدواج دختران از زمره تحولاتی است که در نتیجه تغییرات کلان در سطح جامعه حادث شده است. پدیده افزایش سن و در ادامه بروز تجرد در دختران باعث نابسامانیهایی چون آسیبهای روانی میشود. این تحقیق با هدف مقایسه نیمرخ آسیبهای روانی دختران مجرد با زنان متاهل انجام شده است. برای این منظور240 نفر از زنان مجرد و متاهل30 تا 45ساله شاغل در معاونتهای بهداشتی ودرمانی دانشگاه علوم پزشکی شهر تبریز به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب وپرسشنامه SCl90-R راتکمیل نمودند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS وروش تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) تحلیل شد. یافتهها نش نشانگر این است بین دو گروه مورد مطالعه در مولفه افسردگی (05/0P< و969/6 =F) و نیز در مولفه حساسیت در روابط متقابل (05/ و993/7 =F) تفاوت معنادار وجود دارد. در مقایسه میانگینهای بین دو گروه مجرد و متأهل، میانگین افسردگی در گروه مجردها نسبت به گروه متأهل بیشتر است (گروه مجرد07/1وگروه متاهل81/0) و نیز میانگین حساسیت در روابط متقابل در گروه مجرد نسبت به گروه متأهل بیشتر است (گروه مجرد91/0وگروه متاهل 67/0)، ولی در سایر مولفههای آسیب روانی در دو گروه تفاوت معنادار وجود ندارد. این تحقیق به طور معنیدار مشکلات روانی از جمله افسردگی و حساسیت در روابط متقابل در دختران مجرد را نشان داد که این امر ضرورت توجه روانشناسان و مشاوران خانواده و سایر متولیان مسائل خانواده را به این آسیبها خاطر نشان میسازد.
خلاصه ماشینی:
فرض بر این نهاده شد که آسیب های روانی شـامل وسـواس ، افسـردگی، شـکایت هـای جسـمانی، افکـار پارانوئیـدی، روان پریشیگرایی، حساسیت در روابط متقابل ، ترس مرضی، پرخاشگری در دختران مجـرد بـالای ٣٠ سال با زنان متاهل یکسان است .
برمبنای فرضیه که آسیب های روانی شامل وسواس ، افسردگی، افکار پارانوئیدی، روان پریشیگرایی، حساسیت در روابط متقابل ، ترس مرضی، پرخاشگری در دختران مجـرد بـالای ٣٠ سـال بـا زنـان متاهل یکسان است ، به منظور بررسی معنیداری تفاوت هـا از روش تحلیـل واریـانس چنـدمتغیره استفاده گردید (جدول ٢).
بحث و نتیجه گیری طبق نتایج یافته این تحقیق ، در مقایسه آسیب های روانی زنان مجرد و متأهل ٣٠ تـا٤٥سـاله ، حساسیت در روابط متقابل و افسردگی در زنان مجرد، نسبت به زنان متأهل بیش تر است ؛ ولـی در سایر موارد تفاوت معنادار بین این دو گروه وجود ندارد.
در پـژوهش خـدارحیمی (p٦١,٢٠٠٩,Khodarahimi) در مورد «بررسی بهداشت روانی زنان در شمال فارس ایـران » وی بـه این نتیجه رسید که تمام شاخص های اختلالات روانی در دختران مجرد ٤٠-٣٦ ساله در مقایسه با زنان متأهل ، بالاتر بودند و ازدواج به عنوان یک سیستم ضربه گیـر بـرای بـروز اخـتلالات روانـی از جمله وسواس ، افسردگی، افکار پارانوئیدی، روان پریشیگرایی، حساسیت در روابـط متقابـل ، تـرس مرضی، پرخاشگری در زنان متأهل عمل میکند که نتایج این تحقیق نیز با نتـایج پـژوهش حاضـر همخوانی دارد.