خلاصه ماشینی:
"در بین تصاویر این مجموعه خدایان که از روزگار باستان به جا مانده و بویژه بر روی اشیای نذری نقش شدهاند،نقش گیاه نیز دیده میشود که همان گیاه زندگی است که نماد جاودانگی به شمار میرود و در اوستا با نام درخت یا گیاه«گئوکرن،گئوکره»از آن یاد شده است.
اگر چه همان گونه که پیشتر نیز گفته شد اسطوره گاماس دارای ریشهای ایرانی به مفهوم خاص(آریایی) نیست،با این حال نمیتوان ادعا کرد که ساکنان بومی زاگرس(نواحی غربی ایران)آن را از فرهنگ همسایگان غربی خود در بین النهرین گرفتهاند؛چرا که آنان در همسایگی دیوار به دیوار تمدنهای بین النهرین میزیستهاند و طبیعی است که این نزدیکی پیش از هر چیز،مشترکات فرهنگی بین اقوام همسایه را الزام میکرده بیآنکه به تأثر آنها از یکدیگر اصرار بورزیم.
»81 آثار پرستش گاماس در دوره اسلامی آثار پرستش مجموعه خدایان اسطوره گاماس بویژه دو خدای آب و باران(ماهی و تیر)به دوره اسلامی نیز رسیده و به عنوان بخشی از فرهنگ کهن ایرانی تا روزگار ما همچنان زنده مانده است که در اینجا به نمونههایی اشاره میشود.
»91 از این گفته مقدسی میتوان دریافت که احتمالا در آن کوه حومه کاشان که مردم آیین سنتی مذکور را در آنجا اجرا میکردهاند؛چشمهای وجود داشته که در روزگار باستان سالانه در فصل تابستان آیین نیایش«تیر»خدای آب و باران برای نجات خدای گیاه(گاو،دو موزی)از مرگ،در کنار آن اجرا میشده است که یادگار آن تا دوره اسلامی همچنان حفظ شده است."