چکیده:
تحقیق حاضر با هدف شناسایی و الویت بندی عوامل استرسزای شغلی و رابطه آن با کیفیت زندگی کاری کارکنان راهور تهران بزرگ در سال ١٣٩٤ اجرا شده است . این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت ، توصیفی - هم بستگی است . جامعه آماری شامل کلیه کارکنان راهور تهران بزرگ در سال ١٣٩٤ هستند که حجم نمونه ٣٤٦نفر مورد پرسش قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها، از پرسش نامه های استرس شغلی ٣ و استاندارد والتون ١٩ 4 درخصوص کیفیت زندگی کاری٥ کارکنان راهور تهران بزرگ است . نتایج این مطالعه نشان داد که بین عوامل استرسزای شغلی کارکنان راهور تهران بزرگ و تمامی مولفه های کیفیت زندگی کاری (پرداخت منصفانه و کافی ، محیط کار ایمن و بهداشتی ، تامین فرصت رشد و امنیت مداوم، قانونگرایی در سازمان، وابستگی اجتماعی محیط کار، فضای کلی زندگی کار، یکپارچگی و انسجام اجتماعی در سازمان و توسعه قابلیت های انسانی ) رابطه معناداری وجود دارد. هم چنین می توان گفت کارکنان راهور تهران بزرگ بیشترین عامل استرسزای شغلی در کیفیت زندگی کاری را از مقوله نقش و کمترین عامل استرسزای شغلی در کیفیت زندگی کاری را از مقوله کنترل دریافت می کنند.
خلاصه ماشینی:
"نتایج این مطالعه نشان داد که بین عوامل استرسزای شغلی کارکنان راهور تهران بزرگ و تمامی مؤلفه های کیفیت زندگی کاری (پرداخت منصفانه و کافی ، محیط کار ایمن و بهداشتی ، تأمین فرصت رشد و امنیت مداوم، قانونگرایی در سازمان، وابستگی اجتماعی محیط کار، فضای کلی زندگی کار، یکپارچگی و انسجام اجتماعی در سازمان و توسعه قابلیت های انسانی ) رابطه معناداری وجود دارد.
٠٥ است ، با اطمینان ٩٥ / درصد رابطه معناداری بین عوامل استرس زای شغلی کارکنان راهور تهران بزرگ و محیط کار ایمن و بهداشتی وجود دارد و فرضیه دوم نیز پذیرفته می شود.
٠٥ است ، با اطمینان ٩٥ درصد رابطه معناداری بین عوامل استرس زای شغلی کارکنان راهور تهران بزرگ و وابستگی اجتماعی محیط کار وجود دارد و فرضیه پنجم نیز پذیرفته می شود.
٠٥ است ، با اطمینان ٩٥ درصد رابطه معناداری بین عوامل استرس زای شغلی کارکنان راهور تهران بزرگ و توسعه قابلیت های انسانی وجود دارد و فرضیه هشتم نیز پذیرفته می شود.
نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داده است که بین عوامل استرس زای شغلی کارکنان راهور تهران بزرگ و تمامی مؤلفه های کیفیت زندگی کاری (شامل : ١- پرداخت منصفانه و کافی ؛ ٢- محیط کار ایمن و بهداشتی ؛ ٣- تأمین فرصت رشد و امنیت مداوم ؛ ٤- قانون گرایی در سازمان ؛ ٥- وابستگی اجتماعی محیط کار؛ ٦- فضای کلی زندگی کاری ؛ ٧- یکپارچگی و انسجام اجتماعی در سازمان ؛ ٨- توسعه قابلیت های انسانی ) رابطه معناداری وجود دارد."