چکیده:
هدف : هـدف از پژوهش حاضر مقایسه اثـربخـشی دو درمان گروهـی شنـاختـی-رفتـاری و معنادرمانی به شیوه ی گروهی بـر کاهــش افســردگی و افـزایــش امیــدواری در افـراد معتـاد بـه مـواد مخـدر بـود. ایـن پـژوهـش آزمایـشی، از نوع پیـش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مـورد مطالعـه شـامل افـراد معتاد مراجعه کننده به یکی از مراکز متادون درمانی ترک اعتیاد شهرسـتان قـروه (نیکـو سـلامت ) در سـال ١٣٩٢ میباشد. ابتدا تعداد ٦٠ نفر بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، سپس بر اساس نمـرات پرسش نامه افسردگی بک و امید به زندگی اشنایدر تعداد ٣٠ نفر از این افـراد بطـور تصـادفی در دو گـروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند، یک گروه آزمایش ١٠ جلسه معنادرمانی و گروه دوم آزمـایش ١٣جلسه روان درمانی رفتاری-شناختی را دریافت کردند اما گـروه کنتـرل مداخلـه ای را دریافـت نکردنـد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین درمان شناختی-رفتاری و معنادرمانی در کاهش افسـردگی تفـاوت وجـود ندارد، اما درمان شناختی-رفتاری در افزایش امیـد بـه زنـدگی تـاثیر بیشـتری نسـبت بـه معنـا درمـانی دارد. نتیجه گیری: نتایج دارای تلویحات کاربردی است .
Objective: This study was an attempt to compare the effectiveness of group cognitive-behavioral therapy and logotherapy therapy in Reducing Depression and Increasing Life Expectancy in Drug Addicts.
Method: This was an experimental study along with pretest/posttest and control group. All the addicts referring to one of the methadone addiction treatment centers in Qorveh City (Naikoo Salamat Center) in 2013 constituted the population of the study. Initially، 60 students were selected by simple random sampling. Then، 30 participants were randomly divided into two experimental groups and one control group based on their scores on Beck Depression Inventory and Snyder’s Life Expectancy Test. One of the experimental groups received 10 logotherapy sessions and the second experimental group received 13 sessions of group cognitive-behavioral therapy. This is so while the control group received no intervention.
Results: The results showed that there was not any significant difference between group cognitive behavioral therapy and logotherapy in reducing depression. However، group cognitive behavioral therapy was found to be more effective in increased life expectancy than logotherapy.
Conclusion: The results contain practical implications.
خلاصه ماشینی:
"مقاله پژوهشی Research Article مقایسه اثربخشی دو درمان گروهی شناختی-رفتاری و معنا درمانی بر کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی در افراد معتاد به مواد مخدر محمدخالدیان ١، محمدعلی محمدیفر٢ تاریخ دریافت : ١٣٩٤.
نتـایج پـژوهش کمـرزرین و همکـاران (١٣٩١)، بـا موضوع اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افزایش خودکارآمدی و بهبـود علایـم اعتیـاد در بیماران وابسته به مواد نشان داد کـه درمـان بـر افـزایش خودکارآمـدی و بهبـود علایـم اعتیاد مـوثر اسـت .
بحث و نتیجه گیری هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو درمان گروهی شناختی-رفتاری و معنادرمانی بر کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی در افراد معتاد به مواد مخدر میباشد.
با توجه به یافته های پـژوهش حاضـر مـیتـوان نتیجـه گرفـت کـه بـین درمـان شـناختی-رفتـاری و معنادرمانی در کاهش افسردگی تفـاوت وجـود نـدارد، امـا بـه صـورت خیرمعنـادار درمـان گروهی شناختی-رفتاری در افزایش امید به زندگی از معنادرمـانی مـوثرتر بـوده اسـت .
از نتایج دیگر پژوهش این بود که معنادرمانی گروهی در کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی مؤثر میباشد، که با نتایج پژوهش های قنبری زرندی و ٧٤ گودرزی (١٣٨٧)، غلامی و همکاران (١٣٨٨)، شعاع کاظمی و سـعادتی (١٣٨٩)، مشـتاقی ٧٤ و همکاران (١٣٩٠)، مهری نژاد و رجبـی مقـدم (١٣٩١)، همسـو مـیباشـد.
بنـابراین معنادرمـانی نشانه های بیماری را برطرف میسازد و فرد را توانـا مـیسـازد تـا بـا دشـواریهـای اساسـی زندگی رودررو شود و به بهزیستی و سلامت روان برسد، کـه ایـن نیـز مـیتوانـد منجـر بـه کاهش افسردگی و افزایش امیدواری در افراد معتاد گردد (کمـزررین ، ٢٠١٣)."