چکیده:
مطالعات اخیر نشان دادند که فرایند یادگیری علاوه بر فراهم آوردن اطلاعاتبرای فراگیرنده، از اثرات شناختی- اجتماعی تکلیف نیز تأثیر میپذیرد. مطالعه حاضربا هدف بررسی اثرات بازخورد تطبیقی- اجتماعی و تواتر ارائهی آن بر عملکرد ویادداری تکلیف تعادلی طراحی شد. طرح پژوهش حاضر، از نوع نیمهتجربی بود. جامعهیآماری آن را کلیهی دانشجویان دختر شرکتکننده در کلاسهای تربیت بدنی در نیمسالتحصیلی (1392- 1391) تشکیل میدادند که به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکتنمودند. آزمودنیها (تعداد : 44و میانگین سنی: 2/1 ±5/20) با توجه به نوع بازخورد (مثبت/ منفی) و شیوة ارائه آن (مطلق/ نسبی)، همچنینبر اساس اولین نمرة مرحلهی اکتساب به صورت تصادفی، در چهار گروه (بهتر مطلق، بهترنسبی، بدتر مطلق و بدتر نسبی) جای گرفتند. آنان در دو جلسه اکتساب (دو روز متوالی)و یک جلسه یادداری (بدون ارائه بازخورد و 24 ساعت پس از آخرین مرحله اکتساب) شرکتنمودند. هر جلسه اکتساب شامل 10 کوشش 60 ثانیهای بود که هر یک از شرکتکنندگانعلاوه بر دریافت بازخورد حقیقی در هر کوشش، بنابر تواتر دریافتی (مطلق/ نسبی)،بازخورد تطبیقی- اجتماعی یا هنجاری دریافت کردند. ابزار سنجش تعادل، دستگاه تعادلسنجبود که در تحقیقات ورزشی مورد استفاده قرار میگیرد و دستگاهی با دقت اندازهگیریبالا میباشد. باتوجه به عدم تفاوت معنادار گروهها در مرحله پیش آزمون، نتایجتحلیل واریانس در اندازهگیریهای مکرر نشان داد که بین جلسات کوششهای تمرینیتفاوت معناداری دیده میشود. این کوششها موجب بهبود فعالیت حرکتی تعادل در مرحلهاول عملکرد میگردد، هر چند میان نمرات گروهها تفاوت معنیداری مشاهده نشد.همچنین نتایج تحلیل واریانس یکطرفه در مرحلة یادداری نیز نشان داد که بازخوردتطبیقی –اجتماعی موجب تفاوت معناداری بین گروهها شده است. در این ارتباط دو گروه بهتر(مطلق/ نسبی) نمرات بالاتری را نسبت به دو گروه بدتر (مطلق و نسبی) کسب نمودند. بهبیان دیگر نقش بازخوردهای مثبت چه به صورت مطلق باشد چه به صورت نسبی، بر فعالیتحرکتی تعادل تأثیر معناداری دارد. نتایج پژوهش حاضر نقش بازخورد و انگیزش را بریادگیری مهارتهای حرکتی تأیید نمود. بحث تفصیلی پیرامون نتایج، در اصل مقالهآورده شده است.