چکیده:
یکی از نیازهای بشر، نیاز به شادمانی و ابراز شادی است. شادی میتواند با لذت بردن، رضایتمندی ازمقتضیات نوع زندگی جمعی یا فردی از جمله زندگی کاری ، تحصیلی ، فراغتی و... نداشتن احساس منفی نظیر استرس، افسردگی و ... متبلور شود. شادمانی تنها یک موضوع فردی و روانی نبوده بلکه عملی است که از تاثیر و تاثر متقابل با جامعه تولید می شود.به تعبیر دیگر از کنش متقابل انسانها در فرایند دادو ستدهای اجتماعی در جامعه حاصل می شودبنابرین عوامل مختلفی در قالب شبکه در تولید و افزایش و کاهش آن نقش دارند. لذا هدف از این نگارش این مقاله تحلیل رابطه بین سرمایه اجتماعی و شادی در بین دانشجویان می باشد. جامعه هدف تعداد9729 نفر از دانشجویان واحد علوم و تحقیقات تهران که مشغول به تحصیل می باشند با استفاده از فرمول کوکران 300 نفر انتخاب شدند واز روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک مورد پرسش قرار گرفتند. یافته ها نشان داد شادمانی سرمایه اجتماعی دانشجویان به ترتیب(55%) و ( 63%) در سطح خوب ارزیابی شد. در نتیجه رابطه سرمایه اجتماعی و شادی مورد تایید قرار گرفت. بطوریکه دانشجویانی که از سطح سرمایه اجتماعی بالاتری برخوردار بودند به نسبت شادتر از دانشجویانی که سطح سرمایه اجتماعی پایینتری داشتند.فضای اجتماعی ایجاد شده بین دانشجویان که در آن روابط اجتماعی جدیدی در محیط جدید شکل گرفته که کنش های متقابل دانشجویی در این محیط باعث با نشاط تر شدن دانشجویان شده است
خلاصه ماشینی:
همچنین خودکارآمدی به عنوان مهم ترین عامل ایستادگی در برخورد با چالش های زندگی و تضادهای آن میتواند دستخوش تغییرات خاص این دوره از تحول قرار گیرد و لذا توجه به میزان شادی در بین دانشجویان که منابع مدیریتی آینده جامعه می باشند برای رسیدن به جامعه ای سالم و پویا و توسعه یافته ضروری می نماید و لذا بر همین اساس برنامه ریزان جوامع در حال توسعه باید تلاش کنند تا میزان نشاط اجتماعی افراد جامعه خود را ارتقاء بخشند.
بنابراین هدف از نگارش این مقاله شناسایی رابطه مولفه های سرمایه اجتماعی و شادی اجتماعی در بین دانشجویان می باشد مطالعات مختلفی در زمینه نشاط اجتماعی و سرمایه اجتماعی انجام شده که به نتایج برخی از این مطالعات پرداخته می شود جهانخواه ، جهانبخش (١٣٨٩) در بررسی نشاط اجتماعی و توسعه در ایران »، نشان داد: نشاط اجتماعی، سرمایه حیات اجتماعی انسان ها است که می تواند در تحولات اجتماعی و سیاسی جوامع نقش سازنده ای را ایفا کند.
تحلیل رگرسیون چند خطی بین ٤١ کشور جهان و با استفاده از پیمایش جهانی سال (١٩٩٥-١٩٩٧) انجام شده است ، یافته ها نشان میدهند که شادی و رضایت از زندگی دو مفهوم تفاوت هستند و رضایت نیز با عوامل اجتماعی کلان مانند ثروت اقتصادی ملل ، توزیع درآمد، وسعت دولت رفاه و آزادی سیاسی ارتباط دارد (به نقل از ادریسی، ١٣٩١).