چکیده:
سعادت ، به عنوان غایت ، از محوری ترین مفاهیم اندیشه سیاسی اسلام است و بدان حد اهمیت دارد که به اعتقاد بسیاری از متفکران ، کلید فهم متدولوژیک اندیشه سیاسی در اسلام به شمار می آید. این پژوهش با توجه به ارتباط تنگاتنگ سعادت با سیاست در اندیشه امام خمینی (ره )، به دنبال پاسخ به این پرسش است که سعادت در اندیشه امام چه رابطه ای با سیاست دارد. در این پژوهش که بر مبنای هرمنوتیک متن محور به بررسی آثار امام خمینی (ره ) در زمینه سعادت و سیاست پرداخته شده ، ابتدا مفاهیم سعادت و سیاست در نحله های مختلف فکری بررسی و دسته بندی هایی از سیاست و سعادت ارائه و سپس امکان پیوند و نحوه ارتباط میان این دو مفهوم با مکاتب مختلف فکری و سیاسی بررسی و در پایان الگوی مفهومی جدیدی میان سعادت و سیاست بر مبنای اندیشه امام خمینی (ره ) ارائه شده که سیاست را به مثابه ابزاری برای نیل انسان به سعادت حقیقی دانسته است . هدف این است که نخست فهم عمیق تر و دقیق تری از این دو مفهوم در اندیشه امام به دست آید. دیگر اینکه تمایز و برجستگی اندیشه امام در پیوند میان سعادت و سیاست در مقایسه با سایر اندیشه ها مشخص شود.
خلاصه ماشینی:
جدول ١ـ گونه شناسی سیاست مبتنی بر نظریه سعادت امام (ره ) انواع سیاست ملاک عمل الهی رضای خداوند انسانی تأمین نیازهای دنیوی شیطانی امیال حکام ب ) سعادت و نظریه سیاست با توجه به مطالبی که درباره انواع سیاست ارائه شد، مشخص می شود که تنها سیاست نوع سوم یا همان سیاست الهی راه را برای رسیدن انسان به سعادت حقیقی باز می کند و همین سیاست مورد توجه حضرت امام (ره ) بوده است و به تبیین آن پرداخته اند تا با روشن کردن این نگاه به سیاست راه را برای حرکت جامعه به سمت سعادت و کمال باز کنند.
بنابراین حضرت امام (ره ) نیز همانند بسیاری از متفکران دیگر، رکن اصلی سیاست را همان قدرت و حکومت می دانند، اما ایشان غایت سیاست را تربیت انسان و رساندن او به سعادت می دانند و چنین می فرمایند: «انبیا آمده اند که ما را از این عالم طبیعت کم کم تربیت کنند و آن مقداری که مربوط به تربیت های معنوی است ، به ما بفرمایند، به وحی من الله تعالی ؛ تا ما، که اگر انبیا نباشند، یک حیوانی هستیم که هر چه هست همین طبیعت [است و] بیشتر از این ادراک نداریم ، ما را ببرند به آن عالم و تقویت کنند که ما وقتی از این عالم منتقل به یک عالم دیگری شدیم (موسوی خمینی ، ١٣٧٨، ج ١٣: ٤٣٢ و ٤٣٣).