چکیده:
این مقاله سعی دارد به بررسی عوامل و منابع قدرت نرم ایران در این سند حقوقی بپردازد. پس با بهرهگیری از مطالعات اسنادی و روش تحلیل محتوای کمی به این سوال پاسخ داده میشود که بیشترین برجستگیهای منابع قدرت نرم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران کدام است و شامل چه عواملی میشود؟یاقتههای مقاله نشان میدهد که در این سند حقوقی منابع متعدد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و علمی مرتبط با قدرت نرم وجود دارد و در میان این عوامل، منابع فرهنگی از بیشترین فراوانی و برجستگی برخوردار است. در میان این منابع، ارزشهای معنوی، پاسداشت از حقوق انسانی- سیاسی، تامین نیازهای اساسی مردم و آموزش صحیح و کاربردی از بیشتریت فراوانی و برجستگی برخوردار است که میتواند قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران را ارتقا بخشد. علاوه بر این عوامل، منابع دیگری نظیر هویت اسلامی-ایرانی، استقلال فرهنگی و سیاسی، اعتقادات مذهبی، وفاق اجتماعی، سیاست خارجی، خودکفایی، محرومیت زدایی، تولید ملی و بهرهگیری از علوم و فنون در قانون اساسی نیز امکان تولید قدرت نرم را فراهم میآورد
خلاصه ماشینی:
"با توجه به کارویژهها و ظرفیتهایی که این عوامل فرهنگی دارد، تولیدکننده قدرت و اقتدار نرم خواهد بود که برخی از آنها عبارت است از: نهادهای فرهنگی، اصول و ضوابط اسلامی، انعکاس خواست قلبی امت، مکتبی و اسلامی بودن، رهبری روحانیت، مواضع اصیل اسلامی، روشنگری (نهادهایی نظیر حوزههای علمیه، مساجد و دانشگاه ها)، الهامگیری از مکتب انقلابی و پر بار اسلام، همبستگی اقشار مذهبی، استقلال و آزادی، بازگشت به مواضع فکری و جهان بینی اصیل اسلامی، عینیت بخشی به زمینههای اعتقادی، رشد دادن انسانها در حرکت به سوی نظام الهی(و الی الله المصیر: نور/42)، فراهم کردن زمینه مناسب برای بروز خلاقیتهای متفاوت انسانی، بازیابی هویت اصلی و حقوق انسانی، حرکت تکاملی خانواده، پیشگیری از انحرافات موضعی در درون امت اسلامی، اشاعه فرهنگ اسلامی، پرهیز از گسترش و ترویج ویژگی تخریبی و ضد اسلامی(اصول مقدمه قانون اساسی)، اعتقاد به حکومت حق و عدل قرآن(اصل اول)، ایمان به خدای یکتا(لا اله الا الله) و تسلیم در برابر او، استقلال فرهنگی، همبستگی ملی (بندهای اصل دوم)، محیط مساعد رشد فضائل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی و مبارزه با تمام مظاهر فساد و تباهی، بالا بردن سطح آگاهیهای عمومی در همه زمینهها، استفاده صحیح از مطبوعات و رسانههای گروهی، آموزش و پرورش، آسانسازی و تعمیم آموزش عالی، تقویت روح بررسی و تتبع و ابتکار در تمام زمینههای علمی، فرهنگی و اسلامی، مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت فرهنگی خویش، رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینههای مادی و معنوی، توسعه و تحکیم برادری اسلامی(بندهای اصل سوم)، رعایت موازین اسلامی در تمام قوانین و مقررات فرهنگی(اصل چهارم)، دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر(اصل هشتم)، آزادی، حق نداشتن خدشه وارد کردن به استقلال فرهنگی(اصل نهم)، آسان کردن تشکیل خانواده به عنوان واحد بنیادی جامعه اسلامی، پاسداری از قداست خانواده و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی(اصل دهم)، کوشش پیگیرانه برای تحقق وحدت فرهنگی جهان اسلام(اصل یازدهم)، اسلام و مذهب جعفری اثنی عشری به مثابه دین رسمی ایران و حفظ حقوق پیروان سایر مذاهب(اصل دوازدهم)، اخلاق حسنه، رعایت قسط و عدل اسلامی در برخورد با افراد غیرمسلمان(اصل چهاردهم)، زبان و خط فارسی(اصل پانزدهم)، حمایت از همه حقوق فرهنگی ملت با رعایت موازین اسلامی(اصل بیستم)، ایجاد زمینههای مساعد برای رشد شخصیت زن، حفظ کیان و بقای خانواده(بندهای اصل بیست و یکم)، مصونیت حیثیت و حقوق افراد از تعرض(اصل بیست و دوم)، ممنوعیت تفتیش عقاید(اصل بیست و سوم)، آزادی مطبوعات(اصل بیست و چهارم)، ممنوعیت هتک حرمت و حیثیت افراد(اصل سی و نهم)، حفظ حقوق عمومی(اصل شصت و یکم)، انتخاب شوراها برای پیشبرد سریع برنامههای فرهنگی(اصل یکصدم)، پاسداری از انقلاب اسلامی(اصل یکصد و هفتاد و ششم)، و ابتنای تمام قوانین و مقررات بر اساس موازین اسلامی و پایههای ایمانی(اصل یکصد و هفتاد و هفتم)."