چکیده:
افزایشسریع استفاده از فضای سایبر و ویژگیهای منحصربهفرد آن، از جمله بههمپیوسته بودن زیرساختهای سایبر در سراسر جهان و فاقد مرز بودن شبکۀ جهانی اینترنت، از یک سو؛ و امکان استفاده از این فضا و قابلیتهای آن برای انجام حملات سایبری و عبور دادن سلاح سایبر با استفاده از زیرساختهای سایبری سایر دولتها، از سوی دیگر؛ رعایت بیطرفی در مخاصمات مسلحانۀ بینالمللی را با دشواریهای جدی مواجه میسازد. در این شرایط اصل احترام به تعرضناپذیری سرزمین دولتهای بیطرف بهشدت آسیبپذیر میشود و احتمال درگیر شدن دولت بیطرف در مخاصمه و در نتیجه گسترش آن افزایش مییابد؛ نتیجهای که حقوق بیطرفی در پی اجتناب از آن است. بنابراین مطالعه و بررسی قابلیت اعمال حقوق بیطرفی بر فضای سایبر، بهخصوص تعهدات متخاصمان و دولتهای بیطرف و چگونگی اجرای آنها و آثار حقوقی نقض تعهدات بیطرفی ضروری مینماید.
Rapid increase in the use of cyberspace and its unique characteristics، including interconnectivity of cyber infrastructure around the world and absence of any borders on the world wide web، on the one hand; and the possibility of using cyber infrastructures of other States to employ cyberspace and its capabilities for cyber-attacks and transmission of cyber weapons، on the other; makes the observance of neutrality in international armed conflicts، if not impossible، difficult at the very least. In such situation، inviolability of the territory of neutral States becomes extremely vulnerable and the probability of involvement of the neutral State in the ongoing conflict enhances. Which is the very consequence that the law of neutrality seeks to avoid? Thus، the study of the applicability of the law of neutrality to cyberspace in general and obligations of belligerents and neutral States in particular، their implementation، and the consequences of their violations seems necessary.
خلاصه ماشینی:
"شایان توجه آنکه ، مجموعه قواعد راهنمای اچ پی سی آر در خصوص حقوق بین الملل قابـل اعمال بر جنگ هوایی و موشکی براساس شناخت از ماهیت فضای سایبر بـه نتیجـه ای متفـاوت رسیده و مقرر میدارد که «وقتی طرف های متخاصم شبکه ای عمومی و قابل دسترسـی آزاد در سطح بین المللی را برای اهداف نظامی مورد استفاده قرار میدهند، ایـن واقعیـت کـه بخشـی از این زیرساخت ها در قلمرو صلاحیت یک [دولت ] بیطرف قرار دارد، نقـض بـیطرفـی محسـوب 1.
تعهد به پایان دادن و جلوگیری از نقض بیطرفی تکلیف دولت بیطرف به ندادن اجازة اعمال حقوق متخاصم از زیرساخت های سـایبری واقـع در سرزمین یا تحت کنترل انحصاری آن ، تعهد دیگری را برای دولـت بـیطـرف در پـی دارد و آن ، تعهد به خاتمه دادن به اعمال حقوق متخاصم و هر گونه نقض دیگر بیطرفـی خـود بـه وسـیلۀ یکی از متخاصمان است rule :٢٠٠٩ ,HPCR Manual ; ١٨.
اما آیا متخاصم زیان دیده حق خواهد داشـت بـه اسـتفاده از زور در فضای سایبر یا به انهدام زیرساخت های سایبری دولت بیطرف که عمـل نقـض همچنـان از طریق آنها در جریان است ، مبادرت ورزد؟ قاعدة ٩٤ مجموعه قواعد تالین مقرر میدارد: «درصورتیکه یک دولت بیطـرف بـه اعمـال حقوق متخاصم در سرزمین خود خاتمه ندهد، طرف زیان دیدة مخاصمه میتوانـد اقـدامات لازم را برای مقابله با این رفتار، از جمله به وسیلۀ حملۀ سـایبری، اتخـاذ کنـد») ,Tallinn Manual) (٩٤ rule :٢٠١٣."