چکیده:
یکی از ابعاد معنوی انسان گرایش به جمال و زیبایی است . از این رو بخش مهمی از زندگی انسان را جمال و زیبایی تشکیل میدهد. جاذبه معنوی زیبایی علاوه بر این که او را به گزینش مسکن ، مرکب و لباس زیبا وامیدارد وی را به زیباسازی جسم و چهره اش فرامیخواند جراحی زیبایی در رهیافت چنین جاذبه نیرومندی پدیدار شده است تا بدن را حفظ و ارتقا ببخشد و ساختار اعضای بدن را متوازن تر و زیباتر نماید. فقیهان عمل جراحی ترمیمی را مشروع و مجاز دانسته اند، ولی آنان در زمینه عمل جراحی زیبایی محض اتفاق نظر ندارند برخی آن را حرام اعلام داشته اند و مبانیای همچون تغییر در خلقت الهی، روایات متضمن قبیح بودن برخی تصرفات در بدن ، دورشدن از رسالت انسانی، موجب فریب و تدلیس بودن ، احتمال خطر و ضرر، عدم مالکیت انسانی نسبت به اعضای بدنش ، ارتکاب محظورات را ادله حرمت جراحی زیبایی به شمار آورده اند و در مقابل بسیاری از فقیهان قائل به مشروعیت جراحی زیبایی شده اند. آنان برای اثبات نظریه خویش به اطلاق آیات ، روایات متضمن حسن زینت و تجمل ، اصل اباحه ، عرف ، دلیل روانشناختی و جامعه شناسی استناد جسته اند و معتقد میباشند جراحی زیبایی چنانکه توام با خطر شدید و عوارض جدی نباشد و به نیت آراستگی
خلاصه ماشینی:
) به طور خلاصه باید گفت جراحی زیبایی عنوانی است که به هر نوع عمل جراحی که برای زیباترکردن اعضا یا چهره انسان انجام شود، اطلاق میگردد، البته گاهی این جراحیها به دنبال نقایص و ناهنجاری های شکلی (اعم از مادرزادی یا عوارض ناشی از بیماری ها و حوادث ) صورت میگیرند که در این مورد از آن ها با عنوان جراحی ترمیمی یاد میشود و اغلب دارای ضرورت عرفی میباشند، مانند مبادرت به جراحی ترمیمی مرتبط با توده های پوستی، انحراف بینی، آثار برجایمانده از سوختگی ها، زخم ها و شکستگیها و...
مسأله تجویز انجام جراحیهای زیبایی در اسلام با نظریات علمای شیعه و سنی مورد توجه قرار گرفته و همان طور که خواهیم دید اکثر علمای شیعه با وجود شرایطی انجام این قسم عملیات را مجاز دانسته اند، ولو این که هیچ ضرورتی هم وجود نداشته و صرفا برای زیبایی باشد و از طرف دیگر به نظر میآید که اهل سنت تنها در مورد جراحی های زیبایی واجد وصف ترمیمی قائل به صحت شده و با استناد به روایات متضمن قبیح بودن برخی تصرفات در بدن و رد ادعای نیاز روحی و روانی و نسبت دادن این خواسته ها به اوهام و وساوس شیطانی انجام جراحی زیبایی را در زمره مصادیق تغییر در خلقت الهی و در شمول محرمات دانسته اند.